Ուզում եմ բացատրել ձեր այդ «միտքը» մի պատմությամբ, որը տեղի է ունեցել ինձ հետ 6 տարի առաջ 2014 թվականին հուլիսի 22-ին…Հայտնի դերասանի անդրադարձը հայ-ադրբեջանական իրավիճակին

Հայտնի դերասան Վարուժ Մարգարյանն իր ինստագրամյան էջում գրառում է կատարել. «Բարի երեկո, ես՝ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիս, Վարուժան Մարգարյան. Ուզում եմ արտահայտվել կատարվող իրադարձությունների մասին.

Այս օրերին ադրբեջանցի արտիստներն ու բլոգերները, ովքեր ապրում և ստեղծագործում են Ռուսաստանում և նրանց , ում լսում են ԱՊՀ-ում, հանդիպեցի նրանց գրառումները, որոնք ընթերցողի մոտ տպավորություն են ստեղծում, թե ադրբեջանցիները խաղաղ ժողովուրդ են և

ոչ մի բան առաջինը չեն անի, որ իրենց մոտ զո հվում են երիտասարդներ ՝ եղբայրներ, որդիներ, իսկ մեզ մոտ? Այդ արտիստները մեծ լսարան ունեն Հայաստանում ապրող արտիստների. համեմատ , ինչը նշանակում է, որ այդ գրառումները կարդացողները նույնպես քիչ չեն լինելու ։

Ես կարծում եմ, որ հազիվ թե այդ արտիստներից մեկը կարդա իմ գրառումը, բայց ես հույս ունեմ, որ կարող են ընթերցել նրանց ընթերցողները… ուզում եմ բացատրել ձեր այդ “միտքը” մի պատմությամբ, որը տեղի է ունեցել ինձ հետ ։

Դա տեղի է ունեցել 6 տարի առաջ 2014 թվականին հուլիսի 22-ին. Ես 18 տարեկան էի, ծառայում էի ԼՂՀ-ում, զինվոր էի 6 ամիս ։ Հուլիսի 21-ի երեկոյան իմ ընկերոջ հետ կանգնած էր ճակատային գծում, երբ հանկարծ ձեր “խաղաղ ժողովրդի” զինվորները սկսեցին գնդակ ոծել մեզ տարբեր տեսակի զեն քերից։

Ես մտածեցի, որ սկսվեց…ամբողջ երեկո մենք նստած էինք պատրաստված, բայց երեկոյան «խաղաղ մարդիկ» հանգստացան։ Հաջորդ օրը առավոտյան, երբ ես պետք է արդեն հանձնեի պոստը ընկերոջս, ես վիր ավորել էին «խաղաղ, ոչ մի վատ բան չցանկացող» մարդիկ,

եւ վիրավորվել էին ինձ, այնպես, որ այն բանից հետո, երկու ամիս հոսպիտալացումից հետո ինձ հատուկ հանձնաժողովի որոշմամբ ազատեցին զինվորական ծառայությունից առողջական վիճակի պատճառով։ Ինձ հետ Այս պահին , Փառք Աստծո, ամեն ինչ լավ է… բայց ամենասարսափելի ցավն այն չէ ,

որ ես վիրավորվել եմ ,այլ այն, ինչ է զգացել մայրս այդ մասին իմանալուց հետո: Ես ոչ մեկին չեմ ցանկանա զգալ այդ ցավը։ Էլ չենք խոսում այն մայրերի մասին, ովքեր կորցրել են իրենց որդիներին Այս ամենի պատճառով ։ Մայրը ամենուր մայր է, առանց ազգությանը։ Ես խաղաղության կողմնակից եմ ։

Մի շփոթեք ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ բառը անտարբերության եւ վախկոտության հետ. Եվ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ չի նշանակում, որ մենք վախենում ենք ։ Խաղաղությունն ինձ համար այն է, որ ես չկորցնեմ ոչ ընտանիքս , ոչ հարազատներիս, ոչ ընկերներիս ։ Աշխարհն ինձ համար այն է, որ մորս աչքերը միշտ չոր մնան ։ Եվ դուք էլ միշտ հիշեք այդ մասին։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *