Րեգինա Պրազյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.
Չմե ռա՝ վաղ առավոտյան Արթուր Աբրահամի ամոթանքին էլ արժանացա. Մի նամակի պատմություն շարքից! Իսկ պարզություն մտցնելու համար ասեմ, որ շատ բшր կացած էի,
երբ տեսա բոլոր անգլերեն և գերմաներեն լեզուներով գրառումներում հայտնվեց մեր զինվորներին աջակցող գրառումը, որը գրված էր այնպես, որ այլ երկրների հետևորդը շատ մեծ ցանկության ժամանակ էլ չէր կարողանա թարգմանել։
Հասկանում եմ, որ թուրք ու ազերի շատ հետևորդներ ունեցող հայտնիներ ունենք, սակայն ափսոսում եմ, որ դրանց չկորցնելու Համար թաքուն տեքստերով են աջակցում։ Չնայած անհարգի ամոթանքների էնպես չի, որ իմ հարգանքը պակասեց պարոն Արթուրի նկատմամբ,
սակայն այնուամենայնիվ նշեմ, որ ճիշտ կաներ Երևանի փողոցներով շրջեր ու կհասկանար ամոթանք ում է անհրաժեշտ տալ։ Ֆեյսբուքյան օգտատերերից բացի, ես իրական կյանքում երբեք արժանացած չկամ որևիցէ մեկի ամոթանքին։ Երբեք չեմ ունեցել այնպիսի վարքագիծ, պահվածք կամ խոսելաձև, որի համար ամոթանքի կարժանանայի։
Իմ առօրյա խոսելաձևն էլ առանց ժարգոնային բառերի է, որի մասին կերազեին շատ խայու գենը պահող ու իր ասած բառը չկիրառող աղջիկներ։ Նամակիս իմաստը պետք է որ հասկանալի լիներ, սակայն սլաքները ուղղվեց “խեռոս” բառի վրա։ Այդպես Քոչարյանին սատարողներն են դիմում նրան ու վանկարկում ամեն անգամ նրան տեսնելիս!!!