Անեկդոտ Քոչարյանի ազատության համար պայքարողների մասին.
Լինում ա- չի լինում, մի մարդ ա լինում, ով պարբերաբար մեղ սագործում ա: Ամեն մեղսագործելուց Աստծո ձայնն ա լսում, թե բա «մի արա, քեզ ջրում կխեղտեմ»: Լսում ա, բայց մեկ ա մեղք ա գործում: Մի օր էս մարդը մի մեծ
նավ ա նստում, մտածելով, որ «դե հո ինձ ջրում խեղտելու համար Աստված էսքան մարդու» վարի չի տա: Նավը, բնականաբար, այսբերգի ա հագնում եւ սկսում խորտակվել: Էս մարդն ասում ա թե. «Աստված ջան, ինձ խեղդելու համար
էսքա՞ն մարդ ես սպ անելու»: Դրան ի պատասխան լսում ա Աստծո ձայնը, թե բա «գիտե՞ս ինչքան ջանք եմ ծախսել, որ սաղ մեղսավորներիդ մի նավի վրա հավաքեմ»:)))
Ասածս ինչ ա. ապրեն Քոչարյանի կողմնակիցները, որ հավաքվում են մի նավի վրա: Ցուցարարների վրա տանկեր հանողին բոլոր արդարացնողները դառնալու են քաղաքական դի ակ: