Տիգրան Արեգունին իր ֆեյսբուքյան էջում կատարել է հետևյալ գրառումը, որտեղ մասնավորապես ասվում է հետևյալը. «Էդ ասողները քանի՞ վարկյան կարող են սպա լինել։ Դուք գոնե պատկերացում ունե՞ք, թե ի՞նչ է նշանակում Հայակական Բանակում սպա լինել։ Երբ շատերի մոտ, հատկապես

երիտասարդ տղեքի մոտ, սպան հարգված չի որպես մասնագիտույթուն, որպես գաղափար, որպես ապրելակերպ։ Երբ սպա կոչումը համարժեք է բո զ կոչմանը։ Երբ սպան իր առօրեան, սոցիալական խնդիրները, ընտանիքի հետ շփման պակասը կազմակերպելու խնդիր ունի։ Երբ սպան ենթակաների ու վերադասների կողմից հարգվելու

այնպիսի խնդիր ունի, ինչպես 2 քարի արանքում սեղմված թռչնակը։ Երբ նորաթուխ քսան տարեկան սպայի մեջ բախվում են մարդկայինը, տղայականը և գողականը։ Երբ մասնագիտական հմտությունների և գիտելիքների կիրառման և զինվորին փոխանցման համար նա սեփական խարիզմայից զատ ուրիշ լծակ չունի։ Երբ ամեն մի արկածախնդիր

զինվորի կերած բողկերի համար ինքն է պատասխանտվության են թարկվում։ Երբ ամեն մի կորած, վնա սված կամ գո ղացված գույքի, վա ռելիքի և այլնի համար ինքն է ֆինանասական պատասխանատվություն կրում։ Քանի՞ վարկյան կարող եք սպայի կարգավիճակում լինել։Ես եղել եմ այդ կարգավիճակում և մեղմ ասած հեշտ չէր։ Հաջողում էին այն սպաները, ովքեր զինվորի

յուրաքանչյուր փոքր զանցանքի համար լուրջ պատ իժներ էին գործածում, ովքեր ոչ մի ներում-բեկում չունեին, ովքեր ժամանակի հետ կորցնում էին մարդկային նկարագիրը։ Որովհետև միայն նմաններին էին են թարկվում զինվորները։ Ոչ մի մարդկային վերաբերմունք չէր արժանանում հարգանքի։ Ավելին, այն դիտրակվում էր որպես թուլություն, մեղմ ասած իր դառը վերաբերմունքի հետևանքով

մեկտեղ։ Կարծում եմ մեր ժամանակներից շատ բան չի փոխվել։ Դրա համար էլ ինտելեկտով մի քիչ բարձր և արժեքայինով մարդկայինին մոտ բարոյականի տեր մարդկանցից հատուկենտներն են սպա Լինելու ռիսկին դիմում։ Որոնցից էլ ավելի հատուկենտներն են հաջողում և որոշակի դրական արդյունք արձանագրում։ Այլ դեպքերում միմիայն չոր, անմարդկային պահվածքն էր

աշխատում։ Որն էլ ենթակաների կողմից որակվում էր՝ բո զի տղա արտահայտությամբ։ Քանի՞ նվիրյալ է պատրաստ կուլ գնալ դրան։ Մար տական պատրաստությունը թողած, էական գիտելիքների և հմտությունների սերտումը թողած, միջանձնային հարաբերություններ կարգավորելու, ինքնահաստատվելու վրա է վատնվում ծառայության ժամանակի առ յուծի բաժինը։ Սպաներին

կախելու տեղը այս բարոյահոգեբանական, ավելի ճիշտ անբա րոյահոգեբանական վիճակը սնուցողների հարցերը լուծեք։ Ո՞րն է հասարակության բարոյական արժեքների ձևավորման ամենաազդեցիկ միջոցը, այո՝ հեռուստատեսությունը ու դպրոցը։ Ընդ որում հեռուստատեսությունը ավելի մեծ լծակ է, քան թե դպրոցը։ Որովհետև դպրոցի արածը մի երկու անա սուն սերիալների միջոցով

ջուրն է գնում։ Ու դուք էս միջավայրում ձևավորված սպայից և զինվորից ինչոր բան եք ցանկանու՞մ։ Լո՞ւրջ։ Քանի դեռ դուք չեք ընդվզում բուն խնդրի աղբյուրի դեմ, այս վիճակը շտկելու ու ոչ մի հնար չենք ունենալու։ Սա նաև երկարաժամկետ մտածողության բացակայության հետևանք է։ Բոլորը արդյունք են ուզում հենց

այսօր և հենց հիմա։ Չի լինում այդպիսի բան սիրելիներս։ Աջ ու ձախ սպա և նախարար հայ հոյելու փոխարեն հավաքեք ձեզ և հեռուստատեսությունն ու կրթական ոլորտը բարեկարգելու պահանջարկ ձևակերպեք։ Հակառակ պարագայում պարզապես լռեք։
հ․գ․ Սարսափելի է յուրաքանչյուր մա հ,

Սակայն էլ ավելի սարսափելի է դրա իսկական ակունքները չտեսնելը, դասեր չքաղելը և դա շտկելու ուղղությամբ քայլեր չձեռնարկելը։ Ուշքի եկեք։
հ․գ․հ․գ․ Օրինակ քանի հոգի են պատրաստ անա սուն սերիալների և կիսաբաց լուսամուտների այդպիսի տականքույթունների դեմ հստակ պահանջով փողոց դուրս գալ․․․ Եթե կան այդպիսինները, + դրեք»։