Ալիս Սողոմոնյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․

ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ԺԱՌԱՆԳԱԾ ԵՐԿԻՐԸ․․․ Որևէ մեկի մտքով չանցավ, որ հիշի, թե Նիկոլ Փաշինյանն ի՞նչ ժառանգություն ստացավ:
Գողապ ետ նախկին 2 նախագահների կողմից թա լանված ու արյ ունաքամ երկիր, կողոպ տված ժողովուրդ… Սահման պահող զինվորի հագուստի, ուտելիքի, զինվորական տեխնիկայի վառ ելիքի թա լանից հարստացած ղեկավար զինվորականներ եւ, իհարկե, նախկին նախագահներ…

Բոլոր (այո՛, բոլոր) ստրատեգիական նշանակության կառույցները օտարների մենաշնորհը դարձրած երկիր: Աղքատ ժողովուրդ, և նրան թա լանած միլիարդատեր տա կանքների մի խումբ: Նախագահների մա հակների տակ կուչ եկած, բայցև այդ ինքնակոչ ու հայա տյաց նախագահների անօրեն որոշումները նախկինում հաստատող եւ դրա շնորհիվ հարստացող դատավորների, իրավաբանների, քննիչների եւ դատախազների երկիր…

Մի երկիր, ուր քսան տարի շարունակ բացահայտ բռ նաբարվում էին օրենքն ու մարդու իրավունքները… Մարտիմեկյան արյ ունահեղության ու անտեղի դա տապարտվածների երկիր… Արցախի հարցի կարգավորման խնդրի բանակցություններից Արցախը դուրս շպ րտած Հայաստանի նախագահի աթոռը գրաված, այսպես ասած, վայ արցախցի 2 նախագահների հակահայկական գործունեության հետևանքով Արցախի հարցի լուծումը չքան դվող թնջուկի վերածած իրավիճակ:

Հանուն իր աթոռը պահելու՝ ազատագրված տարածքները զիջելու պատրաստ անհայրենիք սեռժիկ սարգսյանի թողած երկիր Հայաստան:
…Ա՛յս էր Նիկոլ Փաշինյանի ժառանգած երկիրը: Այդ երկրում մի ժողովուրդ, որը վերջապես ազատվել էր թուրքից էլ թուրք ռոբիկ քոչարյանի ու սեռժիկ սարգսյանի ստր կական ռեժիմից, անհամբեր է արմատական վերափոխումների հարցում: Եվ ժողովրդի այդ անհամբերության արդյունքում եղան մարդիկ, ովքեր Ավգյան ախոռների մաքրման գործի որոշ դանդաղությունից ու սպասված պաշտոններ չստանալուց սկսեցին դժգոհել:

Հակառակի պես անցյալի կե ղտերը մաքրելու գործընթացին եկավ ամենամեծ խանգարողը՝ կորոնավիրուսը, որը Նոր երկրի, Նոր ղեկավարների ուշադրությունը որոշ ժամանակ շեղեց բուն անելիքից: Շեղեց, քանի որ ժողովրդին այդ աղետից փրկելու խնդիրն ավելի էական դարձավ Նոր կառավարության համար: Սակայն այդ կորոնավիրուսով շեղված որոշ ժամանակը շատ երկար թվաց մի խումբ անհամբերներին, տատանվողներին, ու այս իրավիճակից օգտվեցին Նժդեհի ասած այն ներքին տակ անքները, որոնք իրենց ընդդիմություն հռչակեցին ու, փոխանակ օգնեն կառավարությանը, սկսեցին խար դավանքներ հյուսել: Այնինչ, աշխարհի ո՛չ մի երկրում ընդդիմությունը նման աղե տի պայմաններում իշխանություններին մենակ չի թողնում: Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով, մեր իշխանություններն ամեն հնարավոր բան արել ու անում են՝ ժողովրդին պաշտպանելու այդ ա հավոր աղե տից:

Դա էլ բավական չէր, սկսեցին մեկ առ մեկ պայ թել նոր կառավարության տակ դրված ակ անները, որոնցից 1-ինը անաղուհաց քրդի շուն (ներողություն քուրդ ժողովրդից) չեկիստ վանեցյան կոչվող դրածոն էր: Փաշինյանը չզրկեց նրան գեներալական կոչումից, որ տվել էր՝ հավատալով նրա «պատիվ ունեմ» կեղծ խոսքերին: Չզր կեց, քանի որ Փաշինյանը ռոբիկ քոչարյան չէր, որը Վաղարշակ Հարությունյանին նեն գաբար զր կեց կոչումներից, ինչ է, թե նա դեմ էր արտահայտվել Մեղրին դավա դրաբար ազերիներին զիջելու նրա հայակ ործան ծրագրին:

Պա յթեց մեկ այլ ակ ան, որ շատ բե կորներ ուներ՝ հանձին «Բարգավաճ Հայաստան» կոչված արհեստածին կուսակցության բոլոր անդամների: Անդամներ, որոնցից շատերն այդ կուսակցություն էին մտել գագիկ ծառուկյանի թա լանած փողերի եւ նրան ստրկաբար տված իրենց «ղազագրերի» շնորհիվ: Իրենց այս բացահայտ ամոթը ծածկելու համար բարգավաճականները սկսեցին վայրահաչել՝ ինչ-որ քաղաքական հետապնդումների զո հի շին ծու ձևակերպում տալով իրենց, այսպես ասած, ընդդիմադիր կեցվածքին:

Այդ արհեստածին կուսակցության լիդերը, որը ձեռքսեղմումով ողջունել էր Փաշինյանի հեղափոխությունը, հան ցագործ ու արդեն ամբաստանյալ ռոբիկ քոչարյանից ու նույնքան հան ցագործ սեռժիկ սարգսյանից, որոնց ժամանակին ոսկեձույլ առյուծիկներ էր նվիրել, հրահանգ ստացավ՝ «խելքը գլուխը հավաքել» ու պայ քարել Նիկոլի դեմ: Բայց քանի որ նրա դոդ գլխում խելքի համար տեղ չկար, գործի դրվեցին հուշարարներ, որոնց ասածը տառասխալներով կրկնողը դարձավ ծառուկյան գագոն, որ թա լանածը կորցնելու վախից իրեն հռչակեց հիմնական «ընդդիմադիր» եւ «քաղհալա ծյալ» ու ստացավ «Ծառուկյանը գրե՞լ գիտի» սպ անիչ ծաղրանքը:

Գուցե այդ բարգավաճական կոչվածները պատասխանե՞ն այն հարցին, թե իրենց կուսակցության միահեծան լիդերի անձնագրի պատճենն ի՞նչ գործ ունի ռուսական հատուկ ծառայությունների մոտ: Նաև ա՛յն հարցին պատասխանեն, թե միլիարդատեր իրենց կուսակցության ղեկավարը ինչո՞ւ դադարեց աշխատավարձ տալ իր աշխատողներին ու, անգամ անամոթաբար հայտարարեց, թե երկրում սով է սպասվում:
Իսկ արդեն քաղաքական աղ բանոցում հայտնված հանրապետական կոչվող կուսակցությունը քաղաքական դ իակ դարձած իր անդամներով շարունակում է ստվերից իր դավադիր գործն անել՝ կազմալուծելու կառավարության աշխատանքները:

Դեհ, իսկ դաշնակների վերաբերյալ գրելը մի առանձին նյութ է, որին կանդրադառնամ հաջորդիվ: Ժողովրդից առանձին խմբեր եղան, որոնք, նեղ անձնական շահերից ելնելով, չցանկացան նկատել կորոնավիրուսի ճնշումներին մի կերպ դի մադրող կառավարության 2 տասնյակից ավել աջակցության ծրագրերի գործադրումը ու շտապեցին դժգոհել եւ անգամ 10-15 հոգով բող ոքի միտինգներ ձեռնարկել: Ո՞նց չհասկացան, որ իրենց շտապողականությամբ, իրենց անխոհեմ քայլերով ջուր ավելացրին իրենց իսկ հեղափոխությամբ աղ բանոց նետված նախկին տա կանքների ջրաղացին:

Ա՛յս է Նիկոլ Փաշինյանի ժառանգած երկիրը: Ի՞նչ պիտի աներ Նիկոլ Փաշինյանն այս պայմաններում: Դիմանալ աջից եւ ձախից եկող փուչ հանդ իմանանքներին, նաև դիմանալ արտաքին ճնշումներին ու շարունակել հեղափոխությամբ հռչակված ծրագրերի իրականացումը: Դանդա՞ղ է առաջանում: Այո՛, դանդաղ է հազար ու մի պատճառներով: Այդ պատճառներն արդեն ծանոթ են ժողովրդի այն մեծամասնությանը, որ հավատում եւ շարունակում է հավատալ Վարչապետին: Հավատալ ա՛յն Նիկոլ Փաշինյանին, ով դեռ հանդուրժում է Երկրի մարմնի վրա եղած խո ցերի ներկայությունը ու դրանք կոշտ կտրվածքներով չի հեռացնում:

Մարդ չի՛ սպա նում, այլ մարդուն դարձի բերելու ճանապարհներ է որոնում: Դարձի չեկողները դիմադրում են, կո՜շտ են դիմադրում եւ զանազան խար դավանքներ են հյուսում: Դրանց համար երկրի շահերը էական չեն, քանի որ դրանք անհայրենիք դավ աճաններ են: Դրանք իրենց դավ աճանությունները ծածկելու հազար եւ մի միջոցների են դիմում:

Մոտենում են ապրիլյան դեպքերը քննող հանձնաժողովի նյութերի հրապարակման օրերը: Շատ բան է բացահայտվելու: Հավանաբար եղաժ-չեղած մեր գլխավոր դատախազն էլ ի վերջո իր դատական հայցը կներկայացնի, որ ամբաստանյալ ռոբիկ քոչարյանը նորից հայտնվի բանտում, որ ազատորեն չկարողանա ազդել դատական գործընթացի վրա: Թե չէ այդ մեղադրյալը հարցազրույցնե՜ր է տալիս, անգամ ծրագրե՜ր է քննարկում իր նման տականքների հետ, թե ինչը ինչպես կարելի է անել:

Եվ ովքե՞ր են նրա զուռնայի տակ պարողները: Ինչ-որ զորի բալայան, ինչ-որ մի վազգեն մանուկյան, կամ արտաշես գեղամյան եւ խոսրով հարությունյան… Դրանց դիմակները վաղուց են պատ ռվել, և դիմակների տակից երևացող երեսները հազար գույնի են եւ զզվանք առաջացնող: Ժողովուրդը, փառք Աստծո, դրանց լավ է ճանաչում: Եվ ես հավատում եմ ժողովրդի հավաքական ուժին, կամքին եւ վճռականությանը, որ վճռական պահին Նիկոլ Փաշինյանի կողքին է լինելու: Հայրենադավները թող դա լա՛վ հասկանան եւ իրենց համար մկան տարբեր ծա կեր որոնեն, որ 2-րդ, ավելի ու ժգին հողմից պատսպարվելու տեղ ունենան:

«Պայքար մինչև վերջ» կարգախոսը նորոգվում է՝ նոր Հավատով, նոր Հույսով: Ուրեմն, իմ սիրելի ժողովուրդ, 2018-ի նույն դուխով, նույն ոգևորությամբ, նույն հավատով վերաբերվենք այս օրերի դժվարություններին ու Հավատով մնանք Հեղափոխության մեր արժեքներին: Ա՛յս խնդրանքով ու ցանկությամբ՝ ԱԼԻՍ ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ