Արթուր Միրզոյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է. Վերջին օրերիս տեսնում եմ գրառումներ, որոնք իրոք ստի պում են մտահ ոգվել կամ ավելի անկեղծ ասած բшր կшնալ: Բանից պարզ է դառնում, որ մարդիկ կան, որոնք թավշյա հեղափոխության օրերից սկսած մինչ այսօր աջակցել են հեղափոխությանը զուտ
հանուն փառքի ,մի գուցե նաև պաշտոնի կամ անձնական էջերի մեջ բազմահազարանոց հետևորդներ հավաքելու համար: 2 տարի շարունակում հետևում ես էջին, ուղիղ եթերներին, և մի գեղեցիկ օր… ցըմփ… թե բա ես երբեք էլ հեղափոխության սատարող չեմ եղել, սակայն
սատարում եմ Նիկոլ Փաշինյանին և այլն և այլն… Ոչ մի ձև ուղեղումս չի տեղավորվում այդպիսի արտահայտությունը, մի գուցե ես չեմ լավ հասկանում, կարճ եմ մտածում, սակայն իմ իմանալով առանց հեղափոխության գաղափարի Նիկոլ Փաշինյանը միայն իմ ու ձեր պես սովորական անձնավորություն է: Ճիշտ է , ես Նիկոլ Փաշինյանին
կողմնակից եմ եղել դեռ 2007 թվականից, երբ նա հիմնեց ՙՙԻմպիչմենտ՚՚ դաշինքը, սակայն ես կողմնակից եմ եղել ոչ թե Նիկոլ Փաշինյան անձին, այլ նրա գաղափարներին, որոնք միշտ ունեցել են ընդ դիմադիր հայացքներ, իսկ առանց այդ ընդ դիմադիր հայացքների ոչ մի թավշյա հեղափոխություն էլ չէր լինելու: Այո, մենք էլ կողմնակից ենք եղել այդ
հեղափոխությանը , քանզի դա մեզ համար միակ ելքն էր ժողովրդի կյանքի բարելավվման համար: Առանց հեղափոխության Նիկոլը միայն ընդդիմադիր պատգամավոր էր, իսկ հեղափոխությունն առանց Նիկոլ Փաշինյանի ուշացող և շատ անգամ ձախողված երազանք: Այնպես որ Նիկոլին և հեղափոխությանը տարանջատելը դա աբսուրդ է (կրկնում եմ,սա իմ անձնական կարծիքն է): Ինչևէ, ես
կարող է մտш հոգվեմ, կարող է բшր կшնամ, սակայն տխրություն չեմ ապրում, երբ մեր շարքերը թեթևակի նոսրանում են: Դա ես համարում եմ անհրաժեշտ ֆիլտրացիա: Հեռացողը վաղ թե ուշ պիտի հեռանա, մնացողը անկախ ամեն ինչից մնում է հավատարիմ իր սկզբունքներին: Կարծում եք ես իշխանությանը գնահատում եմ կատարյա՞լ, անթերի՞, բնականաբար ոչ, ես էլ եմ մեկ – մեկ հիասթափվում
այս կամ այն որոշումից, դш տшկան գործընթացների ձգձգումներից, ոչ մի բան չանող պատգամավորների պարգևավճարներից, սակայն իմ էմոցիաներս երբեք չեմ փաթաթում իմ հետևորդներիս վզին, երբեք իմ նեղ վшծությունս բամբասող կնոջ պես չեմ պատմում ծանոթներիս: Գիտեմ, ես իմ մեջ խելք և ուժ կգտնեմ ամենը հասկանալու համար,նորից հույսով ու հավատով կլցվեմ իշխանության նկատմամոբ, բայց
ոչ բոլոր հետևորդներս ինձ կհասկանան ու կընդունեն, նրանցից ոմանք կհեղափոխվեն անվերшդարձ կլինեն սամսոնյան ու մարտիրոսյան: Ես դեռ հեղափոխությունից առաջ եմ պայքարել, զրկվել աշխատանքից, սակայն երբեք իմ պայքարս չեմ սարքել դրոշակ և ձեռքիս վազել, երբեք իմ պայ քшրիս համար շնորհակալական խոսքեր չեմ ակնկալել մասնավորապես անձերից կամ խմբերից,
երբեք կոշիկներս չեմ մաշել գրասենյակների առաջ, պաշտոն և աթոռ չեմ ուզել: Ես ինչ արել եմ, իմ երեխшների ապագայի համար եմ արել ու դեռ անելու եմ և երբեք էլ իմ արածս չեմ ճպացնելու կառավարության երեսեին, թե բա ՙՙ 2 տարիա ես պայքարել եմ,մաքառել եմ, իմ հետ այսպես կամ այնպես մի վարվեք՚՚: Կեցցե հեղափոխությունը, կեցցե Նիկոլ Փաշինյանը