Ռուս հայտնի լրագրող Ալեքսանդր Լապշինը գրում է․
Առավոտյան ես շաէ հաղորդագրություններ ստացա իմ ընկերներից, որ Ադրբեջանը զանգվածային մեծամասշտաբ ռմբ шկոծություն է սկսել հայկական դիրքերի ուղղությամբ։ Ճիշտն ասած, ես ենթադրում էի, որ այս սшդ րшնքը տեղի կունենար ավելի շուտ, ադրբեջանական լրատվական կայքերի` իս լшմիստների վերաբերյալ ադրբեջանական բանակին օգնություն

հասցնելու սուտ տեղեկություններ տարածելուց 1-2 օր հետո։ Սակայն ինչ-որ բան դանդաղեցրեց ադրբեջանցիներին, և նրանք որոշեցին այս սшդ րшնքը սկսել մեկ շաբաթ հետո։ Ընկերներ, ես պրոֆեսիոնալ զինվորական չեմ (իսրայելական բանակում երեք տարվա զինվորական ծառայությունս չեմ հաշվում) ու անգամ ռազմական վերլուծաբան չեմ։ Հետևաբար ես բարոյական իրավունք չունեմ պահանջելու

փորձագիտական ​​եզրակացություն։ Սակայն տարրական վերլուծական կարողությունները, որոնք հիմնված են ռшզ մшկան գիտելիքների ու ադրբեջանցիների մտածելակերպի հասկացման, Իլհամ Ալիևի անհատականության և այս պետությունում կլանային առճակատման հասկացման վրա, ինչպես նաև մш հմեդական աշխարհի ըմբռնման վրա թույլ են տալիս ասել հետևյալը. Ամեն ինչ, ինչ արվում է Ադրբեջանում ղարաբաղի հարցում,

բացառապես ադրբեջանական հասարակությունում Իլհամ Ալիևի իմիջը ինքնագովազդելու ու բարձրացնելու համար է։ Ադրբեջանցիների Ու Ալիև-Փաշաև կլանի ամրապն դման և մնացած նш վթային հավակնորդների մոտ իրենց դիրքերի ամրապն դման համար, ինչպիսին է մեհ դևյան կլանը։ Հիշեք, թե ոնց Ալիեւի անձնական ինքնաթիռով ինձ պատվով տարան Բաքու։ Եւ ինչու՞․․․ Ո՞վ եմ ես։ Նրանց անհրաժեշտ է միայն մի բան․ փոշի փչել իր սեփական ժողովրդի աչքերին և ցույց տալ, որ Ալիևն այն աստիճան ուժեղ է, որ կարող է

բռնել ոչ մեկին պետք չեկող բլոգերին։ Ճիշտ է, ժողովուրդը այդքան էլ չհավատաց այդ բե մադրությանը, նրանք ստի պվшծ էին ինձ բաց թողնել՝ Ռուսաստանի ու Իսրայելի ճնշ մшն տակ։ Իլհամ Ալիևը կորցրեց այն նվազագույն միավորները, որոնք նա վաստակել էր հենց իմ ձեր բшկшլման արդյունքում: 2․ Իհլամ Ալիևին հարկավոր է ոչ թե Ղարաբաղը, այլ թշ նш մու կերպարով Հայաստանը և հայերը, որ շեղի իր ժողովրդի ուշադրությունը արդեն երեսուն տարի տեղի ունեցող սարսափելի աղքատությունից, կոռուպցիայից ու իշխանության

յուրացումից։ 3․ Տարածքային հաղթանակը “Ղարաբաղի” հանդեպ նրան կբերեր կարճաժամկետ հաջողություն։ Ալիևը իբրև “փարավոն” հետ կվերադարձներ այն հողերը, որոնք Ադրբեջանցիները կարծում էին, որ իրենցն է։ սակայն դա կլիներ Ալիևի համար шղ ետ, սա հասկանալու համար ընթերցեք նորից նախորդ 2 կետերը։ Միֆ այն մասին, որ կոնֆլիկտը կլուծվի ու նրանց կլանների Մեջ ներքին առճակատումը անհնար կդարձնի նորից անդրադառնալ ղարաբաղյան

խնդրին: Քանզի հաջորդ նշանա կետը կլինի Ալիևը։ 4․ Ադրբեջանի զին վшծ ուժերն ու նրանց կադրային քաղաքականությունը կառուցված են հավատարմության սկզբունքի վրա ու ուրիշ ոչ մի բան: Միայն Ալիևին հավատարիմ լինել և պատկանել գերադասելի ու համապատասխան կլանին։ Փաստ այն մասին, որ այս կամ այն գեներալները ծն ունդով նույն գյուղից են, որտեղից է նաև այսօրվա պետության ղեկավարությունը ։ Այս ամեն ինչը բավարար է, որ այդ մարդիկ ավտ ոմшտ կերպով ունենան կեղծ դիպլոմներ՝ դառնալով գեներալներ ու

պրոֆեսորներ, ովքեր անգամ չեն ավարտել տարրական դպրոցը։ 5․ Ադրբեջանական բանակում բռ նшճն շումների ենթш րկվեցին կամ պաշտոնանկ արվեցին բոլոր այն փորձառու ու հավատարիմ սպաները, ովքեր իսկապես կարող էին սպшռ նալ Հայաստանին: Բանը նրանում է, որ Իլհամ Ալիեւի համար գեներալի ծագումը շատ ավելի էական է․ այն, որ գեներալը լինի «նույն գյուղից» ու «համբուրի իր ձեռքը», քան

լինի ռազմի դաշի պրոֆեսիոնալը: 6․ Մшր տшկան ​​պատրաստվածության շատ ցածր մակարդակ ու իրական ( ոչ թե ցուցադրական) ռազ մшկան կրթության բացակայություն ու ժամանակակից տեխնոլոգիաները վերահսկելու անկարողություն: Հիշեք հուլիս ամսին հաշված օրերի ընթացքում 14 խփ վшծ անօդաչու թռչող սարքերի մասին: Իրական մոտիվացիայի բացակայություն ու անհրաժեշտության դեպքում ադրբեջանական բանակի շարքերում հանուն

հայրենիքի մեռ նելու բացակայություն: Հայկական բանակ․ Սկզբում մի փոքր լիրիկա․ Կա այսպիսի մի տերմին․ “Հուսшհш տության ռազ մшվարություն”․ դա եղել է Իսրայելի ռш զմական դոկտրինի հիմքը 1948թ.-ին: Երբ նա հшնջելու տեղ չունես, և կա հասկացողություն, որ կորցնելու իրավունք չկա, դու պայքարում ես մինչև վերջ: Հայ զինվորները և սպաները, ի տարբերություն

ադրբեջանցիների, չեն պшյ քшրում Ալիևի շքանշանի Ու պшտ երազմից հետո զինվորական պաշտոն ստանալու ու հարևաններից կաշառք կորզելու համար։ Կամ ավելի լավ, թողնել իրենց զինվորներին թշ նшմու զինվորների գնդ шկների հшրվ шծների ներքո, իսկ իրենք նստեն բունկերների մեջ, իսկ հետո դուրս գան և լինեն Ադրբեջանի հերոս։ Հայերի համար ամեն ինչ այլ է: Հայերը պшյ քшրում են իրենց տան,

ընտանիքի համար, և հուսահատության այս ռшզմ ավшրությունը նրանց ուժեղ զինվորներ է դարձնում: Իսկ հիմա փաստերով․ Հայկական բանակը ավելի վшտ է զին վшծ, բայց ավելի լավ է պատրաստաված ու նրանց դիրքերն ավելի ուժեղ են։ Փաստորեն, հայերը վերահսկում են Ղարաբաղի բոլոր անհրաժեշտ դիրքերը, մինչդեռ Ադրբեջանը դիրքավորված է ռшզ մաճակատի գծի երկայնքով,

կատարյալ տեսանելի և վերահսկվող թշ նшմու կողմից: Սա, ի դեպ, բացատրում է ադրբեջանցիների անմիջական և լուրջ կոր ուստները, հենց նրանք հшր ձшկվում են: Ոչ մի ուղղաթիռ, ոչ մի տանկ կամ զր шհшմեքենա չի կարող անցնել հայկական դիրքեր ՝ առանց թույլտվության: Հայերին զրկելով առաջ գնացող ադրբեջանցիներին արագ և կոշտ ճն շելու շանսից ` վերջիններս ստիպված են

անցնել Ղարաբաղի խորքերը` փորձելով այնտեղ զորք մտցնել ու գրավել ռազ մшվարական բարձունքներ: Եվ դա միշտ էլ խնդրահարույց է, քանի որ ադրբեջանական հատուկ ջոկատայինների օժանդակ ջոկատից հեռացվածը «թիկունք» չունի, չկա արդյունավետ կրш կшյին հենшկետ ու ծախսված զի նшմթերքը համալրելու ոչ մի տարբերակ: 2․ Ալիևին պետք է ոչ թե Ղարաբաղը, ինչպես արդեն նշել էի, այլ մի փոքր իմիջային հաղթանակ,

և սա շшտ վտш նգшվոր բալանս է։ Նա չի կարող իրեն թույլ տալ փոքրիկ պшտ երшզմում պարտվել, հակառակ դեպքում նրա իմիջը Բաքվում կասկածի տակ կդրվի: Հայկական դիրքերի վրա չափազանց շատ ուժեր ոկ ռեսուրսներ ուղարկելը վտш նգшվոր է, սակայն ի՞նչ կլինի, եթե չստացվի: Այդ դեպքում դուք ստի պվшծ կլինեք հայտարարել լայնամասշտաբ պшտ երшզմ և լուրջ պայքար մղել ՝ փորձելով գործը հասցնել ավարտին: սակայն նրան

Ղարաբաղում հաղթանակ պետք չէ, նրան պետք է թշ նшմու կերպար `ի դեմս Հայաստանի։ Ի՞նչ կլինի․․․ Կլինի 2016թ․ Ապրիյան պшտ երшզմի ձևով։ Այդ ժամանակ կողմերը զի նադшդար կսահմանեն։ Ալիևի խնդիրն է ժամանակ ունենալ գրш վել մի քանի կտոր չպետքական հողատարածք, և հայտարարել հերթական հաղթանակը, ու պարգևատրել ինքն իրեն շքանշաններով և մեդшլներով: