Պատ երազմի եւ խաղաղության հերոս Կարեն Ջալավյանը, կամ ինչպես իրեն ասում են՝ «Քյոխը», Արցախի ազգային հերոսի կոչում ստացավ հենց մար տերի ընթացքում: Քսան տարի առանց արձակուրդի, զինվորի հոգսով ու զինվորի կողքին. կյանքը բանակին նվիրած հրամանատարը հերոս է ամեն օր:

Քչախոս ու համեստ հրամանատարի խստության վերաբերյամ բոլորը գիտեն: Սակայն նրա բարությունից ու սրտացավությունից ավելի շատ են խոսում: «Տպավորություն էր, որ կարծես երկրորդ հայրդ լինի, որը պիտի 2 տարի խնամի քեզ», – ասում է նախկին զինծառայող Արտյոմ Տանանյանը:

Զինվորները զորացրվելուց հետո էլ հիշում են հրամանատարի հետ առաջին հանդիպումն ու նրա բոլոր արտահայտությունները: Հրամանատարի բոլոր խորհուրդները մտապահում են՝ մեկ մարդու պես:

«Հիշում եմ, երբ դեռ նորակոչիկ էի, 1-ին անգամ հանդիպեցինք հրամանատարի հետ, ասաց միշտ հիշեք՝ հավատով կարող եք հաղթել թշնամուն». – ասում է նախկին զինծառայող Տիգրան Հովհաննիսյանը:

Բանակի ու հայրենիքի մեծ նվիրյալը հոգատար է յուրաքանչյուր զինվորի հանդեպ: Զինվորները հիշում են, որ դատարկ ձեռքով երբեք զորամաս չէր մտնում: Ասում են՝ միշտ գալիս էր քաղցրավենիքի տոպրակներով:

«Երբ մտնում էինք հրամանատարի սենյակ ու սեղանին շոկոլադ էր լինում, ասում էր՝ շոկոլադ վերցրու: Դե դու ուղղակի զինվոր ես, պարզ է՝ ամաչելով ասում ես՝ չէ, պարոն գնդապետ, շնորհակալ եմ, չեմ ցանկանում, խիստ տոնով նորից էր կրկնում՝ շոկոլադ վերցրու: Դե արդեն պիտի վերցնեիր», – ասում է Արտյոմ Տանանյանը:

Դիրքերում էլ ուրց տեսնելիս քաղում է, ու զինվորներին հիշեցնում թեյի օգտակարության մասին: «Իր ձեռքով ուրց էր հավաքում դիրքերում ու ասում, որ եթե ոչ մի բան չկա, սրանով կարելի է թեյ պատրաստել», – հիշում է Տիգրան Հովհաննիսյանը:

Ջալավյանի նախկին զինվորները պատմում են, որ հրամանատարը տուն է գնում միայն կիրակի օրերին: Եթե այդ ընթացքում հեռախոսին զորամասից զանգ է գալիս, կայծակի պես հասնում է զորամաս: Հրամանատարի սենյակի լույսը վառվում է գրեթե ողջ գիշեր: Նույնիսկ իր երեխայի ծնվելու լուրը նրան տուն չի ուղարկել:

«Բոլորն ասում էին, որ գնդապետի երեխան ծնվել է, բայց նա մեզ հետ էր, տուն չէր գնում: Ու ես զարմանում էի, որ հայ տղամարդը կարող է իմանալ, որ երեխան ծնվել է ու չգնալ: Հրամանատարը սպասեց, ինչպես միշտ, կիրակի օրվան, հետո գնաց երեխային տեսնելու», – պատմում է Արտյոմ Տանանյանը:

Կարեն Ջալավյանը 18 տարեկանից բանակում է, 90-ականների պատե րազմից էլ սահմանին է: 2016 թվականի Ապրիլյան քառօրյա պատերազմի ժամանակ մոր համահավաք ստորաբաժանումը Ջալավյանի հրամանատարությամբ Թալիշի ուղղությամբ տասը դիրք է ազատագրվել:

Իսկ մանրամասները՝ տեսանյութում: