Հոգուս գիրը: -Բալես, բարև ,ոնց ես, ինչի կարիք ունես: Տղես ,հո կրա կոցներ չկան ձեր մոտ : Մա՛մ, ամեն ինչ լավ ա, ես լավ եմ, մի անհանգստացիր, լավ եմ մա’մ:
Երազ էի տեսել մա՛մ, երազիս սարսափելի մառախուղ էր ու ես անհետացել էի ու ոչինչ չէի տեսնում:
Միայն գոռալդ էի լսում, բայց արձագանքել չէի կարողանում! Որոշեցի զանգեմ ձայնդ լսեմ ու ասեմ չլացես հանկարծ ցավդ տանեմ: Մա՜մ, հիմա էլ եմ լացիդ ու թաց շնչառությունդ ձայնը լսում. Մամ ուրախացիր, քանի որ էյսօր 2 հատ տա նկ ենք խփել… մեկը ես եմ խփել.
Հանկարծ չլացես, մա՛մ ,պապային հանկարծ չթողես գա լսում ես : Մամ մեր թաղի բոլոր տղերքն էլ ստեղ են ,ես իրենց սրտին մեռնեմ ! Մա՛մ ,Հեղին տոտայի աղջիկը ոնց ա ,տեսնում ես նրան ,ուրիշ բան չմտածես ուղղակի ստեղ շատ եմ հիշում …ՄԱ՛Մ ՍՏԵՂ ՀՒՇԵԼՈՒ ՏԵՂ ԱԱ…
Մա՛մ, գիտես էսօր թուրքի գյուղի վրա էինք հար ձակվել ,նրանք թողեցին ամեն ինչ և փախան ,մարդ չմնաց, եթե լիներ էլ չէինք սպ անի մա’մ, մեր կռ իվը մարդկանց հետ չի!
Մա՛մ, ինչ ես սառել, ինչու ես լռում ,քեզ ինչ եղավ ,գնա չրով տոլման դիր վրան ,գալիս եմ ,հաղթում ենք արդեն ու շատ սոված ենք !
Ես քո ցավը տանեմ ՄԱ’Մ! Ալո …մա’մ,…դե մի բան ասա …Բալես ,ինչու ես առանց շունչ քաշելու ուզում ամեն ինչի մասին հասցնես խոսել ,այնպիսի տպավորություն է ,որ ուզում ես ,ոչ մի բանը կիսատ չթողնես…
ՄԱ’Մ, ՑԱՎԴ ՏԱՆԵՄ ԽՈՍՏԱՆՈՒՄ ԵՄ ՇՈՒՏՈՎ ԳԻՐԿԴ ԵՄ ԸՆԿՆԵԼՈՒ ՊԱՊԱՅԻՆ ԷԼ ԱՍԱ ՈՆՑ ԱՍԵԼԱ ՀԵՐՈՍԱԲԱՐ ԿՌՎՈՒՄ ԵՄ ԵՎ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՅՐ ՀՈՂԻ ՊԱՏՐԱՍՏ ԵՄ ԱՆՄԱ ՀԱՆԱԼՈՒ ! ՄԱ’Մ, ՀՈՏԻԴ ՄԵՌՆԵՄ …ԴԵ ԳՆԱՑԻ … ԲԱԼԵՍ…ԲԱԼԵՍՍ….: ՆԵՐԻՐ ԻՆՁ ՄԱՅՐԻԿ ,ՈՐ ՉՊԱՀԵՑԻ ԽՈՍՏՈՒՄՍ ՏՎԱԾ