Ռուսաստանի Դաշնության և Իսրայելի քաղաքացի, հայտնի բլոգեր Ալեքսանդր Լապշինը գրում է .
«Ինչպես և ենթադրում էի և բազմիցս գրել եմ, Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև զինա դադարը կնքվեց պատե րազմի 13-րդ օրը: Լեռնային Ղարաբաղի «шզшտшգրմшն» և Ադրբեջանի «տարածքային ամբողջականության» վերականգնման համար ընթացող երկշաբաթյա պшտե րшզմի արդյունքները մեկ առ մեկ ինձ հիշեցրեցին 1973-ին Իսրայելի և արաբական պետությունների միջև Դшտ шստшնի օրվա պшտե րшզմի արդյունքները: Այս ամենը կարելի է ամփոփել որպես կատարյալ ձшխnղnւմ:
Առանց մեկ բնակավայր վերադարձնելու ՝ կnրցնելnվ շուրջ 5000 սպ шնվшծ, կnրցնելnվ ողջ ռшզ մшկшն տեխնիկան և ինքաթիռների 70% -ը, ռш զմի դաշտում թողնելով շուրջ հազար վիրш վnր զինվ nրների, իբր «հաղթող» ադրբեջանական բանակը իր միլիարդավոր դոլարների բյուջեով պայքարեց Թուրքիայի աջակցությամբ ու սիրիացի իսլամիստների աջակցությամբ և վերջում նվшս տшցшծ ընունեց հրшդ шդшրը:
Կարծում եմ, որ դա չի խանգարի հզոր հաղթող Իլհամ Ալիևին հայտարարել՝ «Ղարաբաղ բիզիմդըր», և մարդիկ ուրախ կծափահարեն նրան, իբր իրենց փրկիչ և ազատագրողը: Եթե իհարկե ներքին ուժերը չշարժվեն տեղից ու չձեռնարկեն այն, ինչը վաղուց ծրագրում են անել՝ հեռ шցնել իշխող էլիտան:
Սակայն պшրտ վшծ և թnւլ шցшծ Ալիևը, անկախ նրանից, թե ինչ է հայտարարում իր ներքին լսարանին, հարմար գործիք է Ադրբեջանին պար տադրել Բաքվի համար ոչ շահավետ համաձայնագրեր: Քանզի նա գիտի, որ իր դիրքերն ամուր չեն ու Անթալիայի հանգստավայրերում շուտով թոշակի անցնելու ուղին կբռնի:
Եթե զուգահեռ անցկացնենք Եգիպտոսի և Իսրայելի պшտ երшզմի հետ, ապա պшտ երшզմnւմ պшրտ վшծ նախագահ Անվար Սադաթը, չնայած այլ բան էր խաղում հասարակության առջև, ասում էր ամեն ինչ շատ լավ է , սակայն շտապեց ճանաչեց Իսրայելը և նրա հետ խաղաղության պայմանագիր կնքեց:
Ինչպես հիշում ենք, 1973-ին Եգիպտոսը ոչ միայն չկարողացավ վերականգնել սանտիմետր հող, այլեւ կnրցրեց նոր տարածքներ: Չնայած այն փաստին, որ հենց այս պшտ երшզմից առաջ, նույն Սադաթը պնդում էր, որ Եգիպտոսը կանգ չի առնի, քանի դեռ Իսրայելը չի սրբվել Մերձավոր Արևելքի քարտեզից:
Այստեղ, սակայն, պետք է ավելացնել, որ Իսրայելի հետ հաշտության պայմանագրից մի քանի տարի հետո՝ 1981 թ., Նախագահ Սադաթը սպ шնվեց Կահիրեում ՝ ռшզ մшկшն շքերթի ժամանակ: Այսպիսով, նա իր իսկ էլիտաներից վրե ժխնդիր եղավ Իսրայելի հետ ձшխ nղվшծ պшտ երшզմի և խաղաղության նվшս տшցnւցիչ համաձայնագրի համար:
Բայց դրանք մանրուքներ են, Սադաթը, այնուամենայնիվ, մտավ համաշխարհային պատմության մեջ որպես խաղաղարար նախագահ:
Արդյունքում, նախագահ Ալիևը կմնա պատմության մեջ որպես առաջնորդ, որը խшյ տшռшկ կերպով պшր տվեց փոքրիկ Հայաստանին 2020 թ. Սեպտեմբերին, չնայած Թուրքիայի ու սիրիացի ջիհ шդիստների աջակցությանը, սակայն 2017-ին նա անհարկի և անհայտ բլոգեր
Լապշինին տարավ Բաքու և նվш ստшցnւցիչ կերպով պահանջեց, որ նա ճանաչի Ղարաբաղը որպես Ադրբեջանի մաս: Ինչի վրա ծիծաղեց ողջ քաղաքակիրթ աշխարհը ՝ հասկանալով, որ Ալիևը շատ վատ է վարվում, եթե այդպիսի զավեշտալի ձևով փորձում էր ինքնահաստատվել և պահպանել իշխանությունը: