Լիզա Ճաղարյանը գրել է. Տակա՛նք Մանուկյան Վազգեն, Արցախ–Հայաստանի միջեւ ցեց գցողը քեզ նման խամաճիկին մեջտեղ գցած մարդաս պան ռոբի օրոք սկսվեց։ Երբ Արցախը փրկելու համար Հայաստանի իշխանությունը զավթ ած էդ սրի կան
սկսեց իր խնամի–ծանոթներին հերթով բերել Հայաստան, ու չտես գյոռմամիշների նման ընկան Հայաստանի ջանին եւ սկսեցին լա փել, լա փել, լա փել, ձեռի հետ էլ իրենց թա լանին խանգարողներին աջուձախ սպա նել։ Դու տակ անքների տակ անք ես, Մանուկյան Վազգեն, դու էդ հարթակում կանգնած բոլոր ճիվաղներից ամենատականքն ես, քանի որ դու բոլորիցս լավ
ես հասկանում, որ թիկունքիդ կանգնած ո հմակը հան ցագործների բանդա է։ Իսկ քեզանից ավելի տա կանք է քեզ նման ճիվաղից ներողություն խնդրող Նիկոլը, որ ձեզ նման կենդանի դ իակներին հարություն տվեց եի գցեց էս հոշոտված ու խոշտանգված ժողովրդի ջանին։
Բայց սխալվում եք. մենք այժմ մեռած ենք, բայց էնքա՛ն չենք մեռած, որ թույլ տանք` մի ճիվաղին փոխարինեն մեկ այլ ճիվաղով։ Քթներիցդ է գալու էս կեղտոտ թամաշան։ Էն էլ ոնց է գալու։ Հաչ ացեք հիմա ինչքան ցանկանում եք, Հայաստանի ողբերգությունը կոխկռճելով դեպի իշխանություն սողացող ճիճուներ։