Վիկտորյա Հարությունյանը գրել է. 5-րդ շարասյան առաջամարտիկներ Ռուբեն Մելիքյանին, Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանին ու Բագրատյանին փոխանցեք. Երբ մենք Արցախ էինք պահում,
Դուք Հայաստանի սրտում տասնամյակներով Երևանն էիք վաճառում` առանց գին ասելու,

Երբ մենք ձեր ձեռքով մե րկացրած մարմիններով բայրաքթարին էին զո հ դառնում, Դուք Ստեփանակերտի սրտում Հայաստանն էիք մեջ-մեջ անում, Երբ մենք Շուշիով հայոց աշխարհ էինք պահում, Դուք խաչի դիմաց Ալլահին էիք ծնկի գալիս` Հայր մեր-ի բառերը երբեք չիմանալով,
Երբ մենք կո տորվում էինք ելքեր ու հրաշքներ փնտրելով,

Դուք բոլոր թունելների մուտքերն էիք փակում ու բոլոր հրաշքները ֆիզիկայի օրենքներով փշր ում.
Հիմա երբ մենք գրկել ենք մեր Հայրենիքի սահմանները, Երբ ամեն մի գյուղ, տուն ու ծուխ փորձում ենք պո կել մեծ խաղացողներից ու Կովկասի նոր տիրակալներից,

Դուք էլի, էլի ու էլի Հայաստան եք ծախում,
Դուք հող եք վաճառում` ձեր սիրելի ոճով` առանց գնի.. Էսօր Շուռնուխն եք վաճառում, Վաղը Կապանը կվաճառեք, Մյուս օրը ձեր տունը, Հաջորդ շաբաթ ձեր ընտանիքն ու ձեր ինքնությունը… Դուք վաճառվել սիրում եք, Դուք միշտ եք ծախում` Ամենքին ու ամեն ինչ` Առանց գնի, Բայց հանուն ձեր կաշվի։