Խաչ կա վզիս, գրպանումս էլ զինվորական գրքույկ, դրանով ինձ կգտնեք։ Այնպիսի տեղ ենք, որ… Անմш հացած Սամվել Գալստյանի վերջին խոսքերն ընկերոջը: Սամվել Գալստյանը Արմավիրի մարզի Ակնալիճ համայնքից է: Նա դպրոցական տարիներին առաջավոր աշակերտներից էր: Սամվելը ճշմարտասեր ու ճշտախոս տղա էր: Սամվելը բանակ էր զորակոչվել 2020թ.-ի ամռանը՝ հուլիսի 1-ին: Նա
իր զինծառայության մի մասը անցկացրել է Արցախի Մարտունու զորամասերից 1-ում, հետո նրան տեղափոխել են Հադրութ: Կարճ ժամանակի մեջ Սամվելը աչքի է ընկնում իր փայլուն կարողություններով և պատրաստակամությամբ: Սամվելը հասցրել էր արժանանալ «Մшր տական
հերթապահություն» ու «Գերազանց ծառայություն» կրծքանշանների: Լինելով համեստ և գաղտնապահ մարդ՝ Սամվելը շատ բաների մասին չէր խոսում, չէր պատմում: Նա հարազատների և ծնողների հետ զրույցների ժամանակ ոչ մի բան չի պատմել պшտ երազմի մասին: Մտերիմների հետ վերջին անգամ
հեռախոսազրույց է ունեցել նոյեմբերի 6-ին: Սամվելը, ցш վոք սրտի, նախօրոք գիտեր, թե իրեն ու իր հետ եղած տղաներին ինչ ճակատագիր է սպասվում: Նա ընկերոջը ասել է. «Վզիս խաչ կա, գրպանիս մեջ էլ զինվորական գրքույկ, ինձ դրանով կգտնեք։ Այնպիսի տեղ ենք, դժ վшր այստեղից դուրս գանք»: Սամվելը զո հվել է նոյեմբերի 8-ին՝ Շուշիի մատույցներում: