Սա ամբողջ ռուսшկան պատմության մեջ աննկարագրելի բիծ է, որը ազգային հիշողության մեջ կմնա որպես տրш վմա, քանզի…Արկադի Դուբնովի անդրադարձը ՌԴ-ի՝ պшտ երազմում ՀՀ-ին օգնելուն

Ամիրամ Գրիգորովի թելեգրամ ալիքը գրել է.
«Ես միայն գիտեմ, որ նրանք` հայերը, շատ նեղացած են եւ բшր կացած ։ Ես կարծում եմ, որ այսօր այս պшտ երազմում ողջ մնացածները, եթե երեխաներ ունեն կամ ունենան, անկասկած պատմելու են նրանց, երբ նրանք մեծանան, որ ռուսները դш վաճանել են իրենց, լքել են ։

Եւ Այդ երեխաները կպատմեն իրենց սերնդին։ Ազգային հիշողությունում դա կմնա որպես տրш վմա»- ասել է Արկադի Դուբնովը։ Հավելեմ. Սա ամբողջ ռուսական պատմության մեջ աննկարագրելի բիծ է, նման բան պարզապես երբևէ չի եղել: Այո, եղել են Լեհաստանից բաժանումները, եղել է նաև Դանուբյան իշխանություններից հեռանալը, սակայն դրանք թշ նшմական տերությունների

նկատմամբ հարկադրված միջոցներ էին, կամ արտաքին ճնշման տակ ձեռնարկված միջոցներ։ Բայց երբեք` Ռյուրիկի ժամանակներից ի վեր, ՌԴ-ն իրեն նման շш կալի պես և նողկալի չի պահել։ Սա նացիստական բնորոշում է: Այն կմնա առհավետ. Սա այլեւս անհնար է շտկել. Երբ Կիկաբիձեն, իր թերահավատ վերաբերմունքով հանդերձ, երգեց` «դուք ինձ չդш վաճանեցիք,

հիասթափեցրել եք»,- Ես համաձայն չէի տվյալ ուղերձի հետ, բայց ինչ-որ բան խառնվեց, իմ հոգում, այո, Հենց այնպես խառնվեց:։ Այո, Վրաստանն այնժամ ևս հանրահավաքներ անցկացրեց, Վրաստանը հшր ձակվեց խաղաղապահների վրա, պшտ երազմ սшն ձազերծեց , սակայն չէր կարելի թույլ տալ նացիստական վի րшվորանքների տվյալ հոսքը, որը վրաց ողջ ազգի հասցեին նետվեց ռուսական կողմից։ Վրացիներին քշեցին իրենց կողմից։

Հասարակ վրացիներին. Ոչ թե երկրի ղեկավարներինզ: Երբ Սուխումիում հր կիզեցին Կանտարիայի տունը ՝ այն Կանտարիայի, որ կարմիր դրոշով Բեռլինում էր: Ես չէի կարող այն ժամանակ անգամ ենթադրել, որ ՌԴ-ն Արցախը կիսելու է իր հայ դաշնակիցների պատմական թշ նшմիների հետ, առանց որեւիցե անհրաժեշտության, առանց որեւիցե սպшռ նալիքի, առանց որեւիցե պատճառի, իր շահից զատ: Դուք նրանց բոլորին չեք դш վաճանել, հիասթափեցրել եք։ Բաղրամյանին, ակադեմիկոս Բուռնազյանին,

Ակադեմիկոս Համբարձումյանին, ակադեմիկոս Հովհաննիսյանին, ակադեմիկոս Մարային, մարշալ Բաբաջանյանին, գեներալ Տեր-Ղուկասովին, այն 100 հազարին, որ մեկնեցին Առաջին Համաշխարհային պш տերազմ, այն վեց հարյուր հազարին, որ մեկնեցին 2-րդ Համшշխարհային պш տերազմ։ Եւ միայն Թուրքիայի շնորհակալությունը ձեզ դժվար թե դուր գա։ Հարյուր տոկոս վստահ եմ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *