Որքան էլ որ ցավալի էր, այնուամենայնիվ երկրում պատ երազմ էր: Բազմադարյան պատմություն կերտած ազգը կրկին կանգած էր գոյության պա յքարի առջև: Մեր նպատակն էր հասնել խաղաղության, ապրել ազատ երկրում` ջինջ երկնքի տակ: Մեր պայքա րն արդար էր:
Սահ մանում կանգնած յուրաքանչյուր զի նվոր մեզ ամեն անգամ նվիրում է ապրելու եւ արարելու ևս մեկ հնարավորություն: Հայերը ողջ աշխարհից վերադառնում էին հայրենիք` իրենց ներդրումն
ունենալու
համար հայրենիքի պաշտա նության նվիրական գործում: Ամբողջ աշխարհը ծվարել էր լռության մեջ: Թվում էր, թե չունեն աչքեր` տեսնելու համար հայ ժողովրդին պատած արհա վիրքը: Չունեին ականջներ
լսելու համար ամեն օր կորզ ված անմեղ ու բարի կյանքերի մասին: Ցավալի է, բայց ըստ համաձայնագրի՝ շատ տարածքներ անցան թշ նամուն: Արթուր Խաչենցի անչափ հուզիչ կատարումը դիտեք ստորև՝