Գոռ Գեղամյանը գրում է. Փաստորեն երեկվանից մեր ազգի մի ստվար զանգված իրա արևին «բnցվումա» հայ 18-ամյա լողորդուհի Վարսենիկ Մանուչարյանի վրա, ինչ ա թե մեր մարզուհին մասնակցել է օլիմպիադային ու զբաղեցրել 45-րդ տեղ
Մի բանա մենակ հետաքրքիր, էդ «բnցվողները» իրենց ողջ կյանքում հասել են մի հատ նշանակալից բանի, թե միակ կետը, որը կարան իրենց համար ձեռքերում համարեն հարևանների հետ անընդմեջ 3 ժամ բամբասելնա, կամ բիսետկում նստած սաղ գիշեր բլոտ խաղալ ու սրա նրա հետևից խոսալը։
Դուք գոնե գիտեք՝ ինչ կամքի ուժ է պետք, ինչ կարգապահություն, ինչ տանջալից օրեր, որ 18 տարեկանում դառնաս օլիմպիական խաղերի մասնակից։ Գիտեն գոնե ինչքան բանից է էդ աղջիկը Իրան զրկել, որ գնա, իրա ու «ցավոք սրտի» նաև էդ «բnցվողների» երկիրը ներկայացնի միջազգային
ամենահայտնի սպորտային միջոցառմանը։ Առավոտից սրա մասին եմ մտածում, չեմ կարում հասկանամ Հ. Գ. Ի սրտե շնորհավորում եմ մեր մարզուհուն, վստահ եմ, որ իր սպորտային կարիերայում դեռ շատ են լինելու մեդալներ, ինչո՞ւ չէ, նաև օլիմպիական ոսկի Շնորհակալություն մեր երկիրը ներկայացնելու համար