Ողջ պատ երազմի սար սափն ինձ մոտ Գևորգի ձայնն ունի. «Գիտես՝ մենակ դու՞ ապո ունես։Գնամ. ուրիշ ապոներ ինձ են սպասում, գնամ, որ…»… Էսմա Կիրակոսյան

Էսմա Կիրակոսյանն իր էջում գրառում է կատարել, որտեղ մասնավորապես ասվում է հետևյալը. Շարունակ փորձում եմ վերականգնել բոլոր մտապատկերները նախապատ երազմական և պատ երազմական օրերի, սակայն ինձ մոտ ոչինչ չի ստացվում։ Նույնիսկ՝ փորձում եմ դետալային

պատկերացնել կռ վի դաշտը, ար կերի աղ մուկը, վառոդի հոտը, սակայն էլի՝ ի զուր։ Ինձ գուցե ապրելուս համար պատ ժելով՝ պատկերացնում եմ, թե ոնց են անմա հանում հերոսները, սակայն դա էլ ապարդյուն։ Մեկ է՝ ամբողջ պատ երազմի սար սափը ինձ մոտ Գևորգի ձայնն ունի. <<Գիտես՝ մենակ դու՞ ապո ունես։ Գնամ. այլ ապոներ ինձ են սպասում, գնամ, որ իրանք էլ իրանց քվորտանցը հասնեն։ Ըհը՛, նա՛յի, գրել են.<<Կոմանդո՛ր,հասի՛>>, ֊ հմի չիմ խառնվել են իրար>>։ Եվ էս ողջ սար սափին գալիս է լրացնելու նրա սառնասիրտ ժպիտը << Վա խու՞մ ես, աղջի՛։ Մի՛ վա խի>>։ Այդ ժպիտը

իր բոլոր ժպիտներից ամենավա խեցնողն էր։ Դրա ներքո ես կարդում էի վճռականություն(մեկ է գնալու եմ, մի համոզի), ուժ, վր եժ, նույնիսկ՝ դա ժանություն։ Այդ ժպիտը մեկընդմիշտ դա ջվեց իմ ուղեղի մեջ ու հենց այդ պահից էլ ինձ գու ժեց անդառնալին. նա այլևս հայրենիքինն է։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *