Էլզա Կիրակոսյանն իր էջում գրել է. Գևորգը մի խումբ զինվորների հետ դիրքերից իջնում ու գնում է մոտակա կրպակը, որի տերը այն կող պել ու գիշերում էր ներսում. -Ձյա՛ձ, զինվորներս սոված են, իմ
պատաս խանատվությամբ խանութը բացի, թող տղաները սնունդ վերցնեն: -Չե՛մ բացի, ի՞նչ իմանամ՝ ճիշտ ես ասում և թ ալանչի չեք: -Ձյա՞ձ,էդ առաջին անգամն ե՞ս ինձ տենում, բա՛ցի, խոստանում եմ, հետո կտամ գումարը, զինվորներիս
սոված մի՛ թողա: Բազմաթիվ թախանձագին խնդրանքներից հետո Գևորգը զայ րացած հրամ այում է ջա րդել խանութի ապ ակիները և վերցնել այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ էր տղաներին: Տղաները այդպես էլ անում են,իսկ Գևորգը արդեն գնալիս մոտենում է
ջղա յին վաճառականին և ասում. -Մի՛ նեղվի,թե էս անտեր պատ երազմում ողջ մնացի, քեզ կգտնեմ և վնա սդ կփոխհատուցեմ, սպայի ազնիվ խոսք եմ տալիս, իսկ եթե ողջ չմնացի, ապա լավ իմացի,որ խանութդ թշ նամուն է անցել։
Էսօրվա համար էլ չփոշմանես՝ սա էլ քո ճիշտն էր: Հանկարծ չկարծեք, թե ես այս պատմությունը անում եմ Արցախցի- Հայաստանցի տարբերակում անողների բերանը լեզու դնելու համար:Իմ եղբայրը հանուն Արցախի ազատության է ընկել , հանուն մեկ միասնական
ազգային երկիր ունենալու գաղափարի։ Եվ ո՞վ գիտի, գուցե վաճառականը հենց ՀՀ-ից էր մեկնել Արցախ և կրպակ բացել: Այդպիսի պատմություններն ինձ համար մարդուն մարդակերպ
արարածից տարբերակելու առիթ են միայն, ու զարմանում եմ,թե ոնց է լինում, որ նույնիսկ ամենադժ վարին պահին մեկն իր դիմագիծը չի փոխում, իսկ մյուսը… (շարունակելի). #ԳևորգԿիրակոսյանԿոմանդոր #ԿԳԴ409. Տեսանյութը՝ ստորև.