Դավիթ Դավթյանն իր էջում գրել է. Մեր Արցախի ընկեր Տիգրանի գրառման մասին մի քանի օր է մտածում էի, սակայն այդպես էլ մնաց մտքերում: Մինչդեռ, բոլորը պիտի իմանան մեր Ալբերտի լուսանկարի հեղինակին, մեր Սիփանին: Քչերը
գիտեն, սակայն նա այդ լուսանկարով ապրում էր ու Ալբերտի զո հվելու լուրը լսելով ինքն էլ մի բան կորցրեց, շատ կարևոր 1-ին կորցրեց: Չգիտեմ, գուցե եղբայր, ընկեր, հայրենակից, սակայն
հաստատ կորցրեց: Մի բան էլ: Երբ իմացանք զո հվելու մասին, բոլորս ցն ցվեցինք, ափսոսանք և ցա վ կար: Սիփանը փոքր երեխայի նման սենյակի մի անկյունում քաշված արտասվում էր: Ինքներս մեզ սթա փեցրինք, որ Սիփանին մխիթարենք: Երկար
ժամանակ նա էդ կո րստի մեջ էր: Սիփան, Ալբերտը` մեր հերոսը նաև քո շնորհիվ է հերոս, քո համարձակ ծա ռայության: Ջրականում, երբ տեսնում էին նկարահանող խմբին, զարմանում էին, թե ինչու ենք հենց ամենածանր ուղղությամբ եկել:
Զարմանալի բան, իրականում, չկար: