Սենոր Հասրաթյանն իր էջում գրել է. Գրե՞լ, թե չգրել… Այդուհանդերձ, շատ ժամեր անց, որոշեցի գրել… Երբ պետության Անվտ անգության խորհրդի քարտուղարը իր երկրի Մարդու իրավունքների պաշտ պանին մե ղադրում է «հակահեղափոխության»մեջ,
անտեսելով այն ող բերգական վիճակը, որն այսօր տիրում է նաև իր հայրենի ծննդավայր Մարտունիի մատույցներում, ցանկանում եմ հայաբնակ աշխարհով մեկ գոռալ՝ տո այ տմարդ, դու այդ ի՞նչ ես անում, երբ Արցախում ու, մասնավորապես, քո <<ծննդավայր>> Մարտունիում ապրող հայը, որը
քեզանից մի քանի անգամ ավելի հայ է, քո անունը լսելուց՝ ստի պված է արդեն ամաչել… Դու վերջապես մարդ ե՞ս, տղամարդ ե՞ս, հայ ե՞ս, թե ուղղակի… Ախր, դու ու քո նմանները ձեր արածով ոչ թե Հայրենիք եք փրկում, ինչպես կարծում ես դու
և քո համախոհները, այլ պետություն եք կոր ծանում… Ապացույցը այն հայրենազր կված 75 տոկոսն է, որի համար պարզապես մե ղավոր ես նաև դու: Այդքանից հետո, գիտեմ, որ աթոռդ չես թողնելու, սակայն, գոնե մի քիչ խիղճ ունեցիր և, հանուն Աստծո, լռի՜ր, չնայած քո դեպքում,
անգամ, լռուությունն է անզոր փրկել այն վիճակը, որում դու հայտնվել ես… Իսկ ես եմ, որ ՀՀ ՄԻՊ Արման Թաթոյանը ոչ թե <<հակահեղափոխական>> է, ոնց պնդում է իր ծննդավայրից հեռացած և այն մոռացած անձը, այլ մեծատառով ՀԱՅ, ով ունի թե՜ մարդկային թե ազգային մտածողություն…