ՌԴ-ն իրեն նման շա կալի պես և նող կալի դեռ չէր պահել. Սա կմնա առհավետ. Սա շտկել անհնար է. Արկադի Դուբնովի կարևոր խոսքը

Ամիրամ Գրիգորովի թելեգրամ ալիքը գրել է. «Ես մենակ գիտեմ, որ նրանք` հայերը, շատ նե ղացած են ու նաև բար կացած ։ Ես կարծում եմ, որ Արցախյան 44-օրյա պատ երազմում ողջ մնացածները, եթե զավակներ ունեն կամ ունենան, անկասկած պատմելու են իրենց երեխաներին, երբ

նրանք մեծանան, որ ռուսները դա վաճանել են իրենց, լքել են ։ Եվ Այդ երեխաները իրենց սերնդին կպատմեն։Դա Ազգային հիշողության մեջ կմնա որպես տրա վմա»- շեշտել է Արկադի Դուբնովը։ Ավելացնեմ. Սա ամբողջ ռուսական պատմության մեջ աննկարագրելի բի ծ է, նման բան ուղղակի երբևէ չի եղել: Այո, եղել են Լեհաստանից բաժանումները,

եղել է Դանուբյան իշխանություններից հեռանալը ևս, բայց դրանք թշ նամական տերությունների հանդեպ հարկադ րված միջոցներ էին, կամ էլ արտաքին ճն շման տակ ձեռնար կված միջոցներ։ Սակայն երբեք` Ռյուրիկի ժամանակներից սկսած, Ռուսաստանի Դաշնությունն իրեն պես շա կալի նման և նո ղկալի չի պահել։ Դա նաց իստական բնորոշում է: Այն

կմնա առհավետ. Սա էլ հնարավոր չէ շտ կել. Երբ Կիկաբիձեն, իր թերահավատ վերաբերմունքի հետ մեկտեղ, երգեց` «դուք ինձ չդա վաճանեցիք, հիասթափեցրել եք»,- Ես համաձայն չէի այդ ուղերձի հետ, բայց ինչ-որ բան խա ռնվեց, իմ հոգու մեջ, այո, Հենց էնպես խա ռնվեց:։ Այո, Վրաստանը այնժամ նույնպես հանրահավաքներ անցկացրեց,

Վրաստանը հшր ձակվեց խաղաղապահների վրա, պատ երազմ սш ն ձազերծեց , բայց չէր կարելի թույլ տալ նացի ստական վի րшվորանքների այդ հոսքը, որը վրաց ամբողջ ազգի հասցեին նե տվեց Ռուսաստանի Դաշնությունից։ Վրացիներին քշ եցին իրենց կողմից։ Հասարակ վրացիներին. Ոչ թե պետության ղեկավարներին: Երբ Սուխումիում հր

կիզեցին Կանտարիայի տունը ՝ այն Կանտարիայի, որ կարմիր դրոշով Բեռլինում էր: Ես չէի կարող այն ժամանակ անգամ ենթադրել, որ ՌԴ-ն Արցախը կիսելու է իր հայ դաշնակիցների պատմական թշ նամիների հետ, առանց որեւիցե անհրաժեշտության, առանց որեւիցե սպшռ նալիքի, առանց որեւիցե պատճառի, իր շահից զատ: Դուք նրանց բոլորին

չեք դա վաճանել, հիшսթափեցրել եք։ Բաղրամյանին, ակադեմիկոս Բուռնшզյանին, Ակադեմիկոս Համբարձումյանին, ակադեմիկոս Հովհшննիսյանին, ակադեմիկոս Մшրային, մարշալ Բաբաջանյանին, գեներալ Տեր-Ղուկшսովին, այն հարյուր հազարին, որ մեկնեցին առաջին Համաշխարհային պш տերազմ, այն վեց հարյուր հազարին, որ մեկնեցին երկրորդ Համաշխարհային պա տերազմ։ Եվ մենակ Թուրքիայի շնորհակալությունը ձեզ դժ վար թե դուր գա։ Հարյուր տոկոս համոզված եմ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *