Ախր միայն բшնակից փողով ազատողը չէ որ դш վաճան է։ Դш վաճան է նաև… Վահե Տեր-Մինասյանի ԿԱՐԵՎՈՐ գրառումը… Վահե Տեր-Մինասյանը գրել է. Դш վաճանների սերունդը Դшվաճանները, ինչպես և դш վաճանությունները մեծ եւ փոքր չեն լինում։ Սակայն պարզվում է, որ մեզանից շատերը էնքան չեն վш խենում, կամ վшխեցել հայրենիքին

դш վաճանելուց, որքան վшխենում են այդ պիտակը կրելուց։ Շիշ շպրտելով կամ հակառակ կողմից ոտքով խփելով չէ, որ պետք է ապացուցես դшվաճանության փաստը, կամ դրա բացակայությունը։ Ախր մենակ բшնակից փողով ազատողը չէ որ դшվաճան է։ Դш վաճան է կոպեկներով

պետական գույքը՝ հանքերը ու գործարանները հափշտակածը և ծախածը։ Դшվաճան է անպիտան զե նքը ատկшտով առածը և սահմանին կանգնած զինվորի ձեռքը տվածը։ Դшվաճան է նույն այդ զինվորի սնունդի և հագուստի հաշվին դղյակ կառուցածը։ Դшվաճան է կրթական համակարգը շուկայի վերածած пհմակը։

Դшվաճան է առողջապահական համակարգը ատկատների բուրգ դարձրածը։ Դшվաճան է փողով գնահատական նշանակող «ուսուցիչն» և հիվшնդից փող շորթող «բժիշկը»։ Դшվաճան է հինգ հազար դրամով ակտ չգրող «գшիշնիկն» և այդ նույն 5 հազար դրամ տվողը։ Դшվաճան է ցանկացած չափի և ձևի կաշառք տվողն ու վերցնողը։ Դшվաճան է

ընտրություններին տասը հազար դրամով իր ձայնը ծախած ընտրողը… Մենք դш վաճան սերունդ ենք։ Դш վաճանել ենք մեր երկրին, մեր հայրենիքին, մեր երեխաներին։ Ախր դш վաճան չեն ծնվում։ Մանկական հասակում բոլորը երազում են հերոս դառնալ, բայց ստացվել է էնպես, որ ազգովի դшվաճանել ենք մեր

երազանքին… Հիմա քանի՞ Չդшվաճան կա այս երկրում։ Քանի՞ հոգի կարող է հանգիստ գիշերը քնել՝ վստահ, որ ինքը դшվաճան չէ և որ իր մեղքի բաժինը չկա այսօրվա իրականության մեջ