Վարդան Մանուչարյանն իր էջում գրել է. Ուրեմն, պարզվում է, որ այլաս երված “նախկինների” իշխանության օրոք` Օրացույցը Այլ է եղել:
Այո´: Մի´զարմացեք: Այլմոլորակայի´ն: Մարդիկ, “Երկրի կառուցման համար ջա նք և եռանդ չխնայելով” անգամ` “աշխատել” են Հունիսի 31, 32,
33-ին, ծախսելով մոտ տասնվեց միլիոն դրամ: Բա՞: Իսկ Մայիսի մեկին, 9-ին, երբ բոլորը հանգստանում էին, պարզվում է` Լոռիի բարեկարգման աշխատողները թքա´ծ ունեին հանգստի վրա, ու՝ Վանաձորի “մայթերն էին վերանորոգում”, “ծախսելով” մոտ քսաներկուս միլիոն դրամ, ու` «կատարելով» ֆանտաստիկ, ուղեղի մեջ
չտեղավորվող` մոտ 2,3 հազար ք\մ «վերանորոգման աշխատանք»: Մեկ օրվա մեջ… Սա, Ընդամենը` Մեկ քաղաքի մի Փոքր հիմնարկության Մեկ տարվա մի Կարճ հատածի Պատկերն է: Պատկերացնու՞մ եք` Ամբողջ Հանրապետության բոլոր Համայնքների ողջ տարիների Պատկերը: Մի´փորձեք հաշվել: Անգամ մաթեմատիկոսնե´րը չեն կարող… Պատկերացնու՞մ եք` Բյուջեն դատարկելու, Երկիրը
դեպի կոր ծանում տանող Թա լանի հսկայական չափերը: Պատկերացնու՞մ եք` ինչու էր Հայոց Բանակը այդ վիճակում, քանի որ նույն թալնի Ձեռագիրն է գործել նաև Բանակում: Պատկերացնու՞մ եք, ինչու էր Իր պետությունում ապրող ու աշխատող Հայը վարկերի տակ տն քում, և` բռնում Արտագ աղթի ճանապարհը:
Պատկերացնել պետք չէ´: Սա` եղել է ոչ հեռու անցյալի Իրականությու´ն։ Ու` Սրա՞նք, այս անասնակերպե՞րն են Պետության Կառուցումից խոսում, Սրա՞նք են Բանակից խոսում, Սրա՞նք են Արդարությունից, Պատվից, Ազնվությունից խոսում, Սրա՞նք են Պարգևավճարից խոսում: Սրա՞նք:
Ազգի և Երկրի` Թշ նամի էս Տա կանքնե՞րը… Սրա՞նք, որ քսանհինգ տարի Գո ղացել են բոլոր Մանուկների Մանկությունը, բոլոր Ջահելների Երիտասարդությունը, բոլոր Ամուսնացածների Ընտանիքի գրկում լինելու Բերկրանքը, Նորածնի Ծնունդը վայելելու հաճույքը, բոլոր մեծահասակների
Կյանքի Մայրամուտի Վայելքը… Կերել են, Լա փել են, Գո ղացել են այդ ամեն ինչը… Իսկ այժմ` նորից մեր կողքին են: Ազա´տ: Լր բի նման` անպարկեշտ: Անգամ` պահանջող: Եկել են, որ` կրկնեն նույնը… Եկել են, որ կրկին գո ղանանան Բոլորի Գարունը, Կյանքը և Մայրամուտը…