Ալվարդ Հովհաննիսյանը գրում է. Երեկվանից ֆեյսբուքյան հարթակն ու ամբողջ համացանցը ողողված է 19 հայրենիքի դա վաճանների մասին նյութերով։ Յուրաքանչյուրս մտովի կամ բարձրաձայն պա տժի առավելագույն չափ ենք որոշում, պարսավում, քննադատում։ Դե բնական է
համահավասար ո ճիր ուրիշ չկա, հայրենիքի դավաճանությունն ամենաս տոր ու եղկելի ո ճիրն է։
Զարմանում ու ցավով նշում ենք, որ մեծ մասը զինվորականներ են։ Գիտե՞ք ես չզարմացա դա վաճան զինվորական լինելու փաստից։ Ու ինչ եք կարծում դրանց պատահականության սկզբունքո՞վ են ընտրել։
Ես այդպես չեմ մտածում, ո՛չ սրանք ունեն ուղղորդող դա վաճաններ, որոնք հստակ գիտեն ում կարող են դրդել դա վաճանության։ Ինչ եք կարծում բոլոր զինվորականներն անխտիր տիրապետու՞մ են ռազ մական գաղտնիքներին… իհարկե ոչ։ Շարքային սովորական զինվորականին շատ քիչ ինֆորմացիա է հասու, դրանք նրանք են ովքեր ունեն իրավունք
տիրապետելու գաղտնի ինֆորմացիայի։ Ասեմ սրանք պատահական մարդիկ չեն, ունեն որոշակի պաշտոններ, կոչումներ։ Չունեն ինքնասիրություն, փողամոլ են, ճղճիմ ու վախկոտ։ Իսկ գիտե՞ք նաև կան սպաներ, որոնց անտարբեր ու իմիջիայոց վերաբերմունքի պատճառով շատ տարածքներ ենք կորցրել ու զինվորներ են զո հվել։
Սրանք դա վաճաններ չե՞ն… Եղել են հրամանատարներ, որոնք ամբողջ պատերազմի ընթացքում գեթ մեկ անգամ իրենց զորքին մի խրախուսող, ոգևորող խոսք չեն ասել…ասեմ ավելին, բազմել են իրենց տաքուկ կաբինետներում,
ցերեկները զբաղվել են կերուխումերով, իսկ գիշերներն էլ իրենց կաբինետները դարձրել են
հասարակաց տներ ու թե սահմանին քանի զինվոր է զ ոհվել, իրենց հետաքրքիր չի եղել։ Հիմա ասելիքս այս է, հարգելի իշխանամետ ուժեր լսեք հասարակ քաղաքացիներիս, երբեմն վերլուծեք նրանց բարձրացրած հարցերը։ Պատահական չեն առաջացած հարցերի բարձրաձայնումը, մենք էլ տեսնում ենք, լսում ենք, եթե ուզում ենք ոտքի
հանենք մեր երկիրը, եթե ուզում ենք վարչապետի կողքին պինդ կանգնենք, պետք է հաշվի առնենք ցանկացած մանրուք։ Մանրուքներից են առաջանում մեծ ողբերգությունները։ Ես որպես Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի բարձրաձայն հայտարարում եմ, Նիկոլ Փաշինյանից այն կողմ ուրիշ
ոչ մի ղեկավարի չեմ ճանաչի, ով կփորձի հար վածել կամ երկակի խաղեր խաղալ։ Ես Ձեզ ընդունում եմ քանի որ վարչապետիս կողքին եք ու օգնում եք, եթե ոչ ապա ես Ձեզ չեմ ճանաչում…
Alvard Hovhannisyan