Հայկ Թորոյանը գրում է. Հայաստանում Նախագահի աշխատավարձը՝ մեկ, մաքսիմում 2 միլիոն դրամ է։ Քոչարյանը 1998 թ-ից 2008 թ-ը ինքնահռչակ նախագահ էր, երբեք արդար չի ընտրվել, 10-տարի՝
120 ամիս ստացել է նախագահի աշխատավարձ, բայց եթե հաշվենք, որ մաքսիմում նա ամեն ամիս աշխատավարձ է ստացել, 2 միլիոն դրամ «4000$», ապա կստացվի, որ 120 ամսում նրա
աշխատավարձը միասին կազմում է, 480-հազար դոլար, բայց հաշվի առնելով, որ նրա երեխաները անչափահաս էին ու 1998 թվականից երեք երեխային պահելը, ճոխ հագցնելը, դպրոց և Համալսարան ուղարկելը բավականին ծախսատար է, իսկ կնոջ հագ ու կապը տեղը պահելը ևս բավականին ծախսատար է, իսկ
այն-որ Նախագահի կարգավիճակ ունեցողը պարտադիր պետք էր թանկարժեք կոստյում կրեր, փոխկապ կապել, ապա երբ այս ամենը գումարենք իրար, ապա ամենատգետ մարդը ևս կհասկանա, որ առնվազն այսօր, ռոբերդ քոչարյանի ընտանիքը պետք է բավականին պարտքեր ունենար, վարկեր
ունենար և վարկերի տոկոսները չմուծելու պատճառով էլ բոլոր բանկերում իր ընտանիքի հետ միասին, հայտնված լիներ սև ցուցակում, բայց արի ու տես, որ ալբանացին այսօր ոչ միայն բանկերի սև ցուցակում չի հայտնվել, այլ սեփական բանկ «եր»
ունի, «Ardshin բանկ, Convers բանկ», աշխարհահռչակ բրենդային հագուստի սեփական խանութ ունի Երևանի կենտրոնում, « stefano ricci », բայց նա Հայաստան գալու ժամանակ, սեփական կատու չուներ, որ նույնիսկ հե տույքից հոտ քաշեր, ոչ մի բիզնես ու այլ եկամտի աղբյուր չուներ,
երեխաներն էլ անչափահաս էին, որ էդ ժամանակ բիզնեսով զբաղվեին, իսկ ալբանացին էլ նախագահի կարգավիճակում չէր կարող ժամանակ ունենար, որ բիզնեսով զբաղվեր, իսկ երբ նրա երեխաները չափահաս դարձան, նա արդեն դոլարով մի քանի հարյուր միլիոն դոլար ուներ, Հայաստանում բազմաթիվ գործարարներ ու պետական
պաշտոնյաներ «անհետ կորան», ինքնաս պան եղան, զուգարաններում մա հացան, իսկ ժողովուրդը փողոցներում ոստիկանների ոտքի տակ տրորվում էին, ով էլ չէր տրորվում, արտագախթում էր, բայց ալբանացին օր օրի միլիոներ էր դիզում,
չամադաններ է՜ր, որ Բաղրամյան 26 էր գնում, բանակը զի նելու փոխարեն, շվեցարական բանկերում ալբանացու հաշիվներ էր զի նվում, ծակ գրպանով բանակային զինվորական կոչում ունեցող տուշոնկեքը Գեներալի կոչումներ էին ստանում և բանակը թա լանելով ախրանիկներ վարձելով երկրի ժողովրդից
էին պաշտպանվում, Հայաստանում եթե չեմ սխալվում, միակ Գեներալը Կոմանդոսն էր, ով երկրի ներսում առանց ախրանիկ էր շրջում, քանզի նա գիտեր, որ իր թշնա մին սահմանի մյուս կողմն է, իսկ երկրի ներսում նա վախենալու ոչինչ չուներ և իր ժողովրդի զինվորն էր… Հ. Գ. Ու այսօր ալբանացին երբ դարձել է քոչաՌյան, դատարանում ասում է, ես ի՞նչ եմ արել….