Դավիթ Ղամբարյանը գրում է. Մեղադրական եզրակացությունից հետո , երբ տեսա ռոբերտի և նրա փաստաբանների վիճակը, հիշեցի մարտի 1 ի գործով առաջի օրերին նրա պահվածքը.- ես ասալու եմ դուք էլ լսալու եք… Այդ պահին նրա
համար դատարանն էլ, դատավորն է , ժողովուրդն էլ, երկիրն էլ ոչինչ չարժեին, ինքն էր ամենահզորը, որովհետև տասը տարի թա լանել էր, գռ փել էր, ստո րացրել էր, տա նջել էր, սպ անել էր և ոչ ոք չէր
համարձակվել ծպտուն հանել… այստեղ ես եմ ասալու, դուք էլ լսելու եք… Այդ խոսքերը երբեք չեմ մոռանում.. Իսկ այս անգամ արդեն հասկացավ, որ դատախազը ասելու է, ինքն էլ լսելու և ենթարկվելու է : Ու հնչեց վերջի հարցը, կարող եք
ասալ սռանք ինձանից ինչ են ուզըմ: Գազանը այս անգամ իրեն էշի տեղ դրեց, որովհետև լավ գիտի, թե հայ ժողովուրդը իրենից ինչ է ուզում ու պահանջում… հաստափոր
փաստաբանին էլ ուրիշ բան չմնաց անելու և խորհուրդ տվեց մի վերջի անգամ մամուլի ասուլիս հրավիրել և հոխորտալ երկրի ու ժողովրդի վրա… Հուսով եմ սա ռաբերտի վերջի խռխռոցը կլինի…