Գեղամ Օհանյանը գրում է. Հազար ներողություն բայց պիտի գրեմ… Էս ռուսամետների ու արևմտամետների բզկրտոցը ամեն անկյունում ուղղակի հունից հանում է։ Դուք իսկապե՞ս չեք
հասկանում, որ բոլորը թքած ունեն ձեզ վրա, ում քա մակը ուզում եք մտեք, իրենք թքած ունեն ձեզ
վրա, ամեն մեկը իր անձնական շահն է հետապնդում։
Քանի քեզանից ոչինչ չես ներկայացնում, ոչինչ էլ մնալու ես։ Իսկ մենք հիմա մեզանից ոչինչ ենք ներկայացնում, ոչինչ չունենք գալիք աշխարհին տալու, մենք պիտի թափ տանք
մեզ, մենք պիտի հասկանանք ուր ենք գնում, ինչ ուղղություն ենք ընտրում, ինչ միջոցներով ենք ընթանալու։ Գիտություն պիտի զարգացնենք, կրթություն պիտի կայացնենք, բայց չէ․․․ Մենք պիտի իրար միս ուտենք, քանզի մենք լիքը ժամանակ ունենք ու ոչ մի թշնամի․․․