Դավիթ Ղամբարյանը գրում է. Օրվա մտահոգությունը այն է, թե արդյոք այս պատերազմը երկար է տևելու… Հենց այս հարցը լսում եմ, հիշում եմ Խորհրադային միության փլու զումը: Իսկ ինչու աշխարհի ամենահզոր երկիրը քա նդվեց , թվում էր, այն հավերժ կանգուն է մնալու:

Միացիալ Նահանգներն ու արևմտաեվրոպական երկրները հասկանում էին, որ խորհրդային միությանը և նրա դաշնակիցներին անհնար է ուժով հաղթելը և որոշեցին «խաղաղ» միջոցներով պա յքարել այդ համակարգի դեմ: 50 տարի շարունակ, համբերատար, քայլ առ քայլ , պա տժամիջոցների

, սպառազի նությունների մրցավազքի և հոգեբանական տարբեր ճնշումների միջոցով նրանք , ի վերջո , կարողացան կատարել իրենց առջև դրած խնդիրը : Հատկապես սպառազի նությունների մրցավազքին խորհրդային միությունը չկարողացավ դիմանալ և հայտնվեց տնտեսական խորը ճգնաժամի

մեջ: Պատճառները երկուսն էին: Խորհրդային միության տնտեսական կառուցվածքը ճկուն չէր և ընդունակ չէր ճգնաժամային վիճակներին դիմակայել, երկրորդը, խորհրդային միությունը մենակ էր պայքարում քաղաքակիրթ , հարուստ աշխարհի դեմ:
Նույն վիճակում է այսօր հայտնվել նաև ռուսաստանը: Անկախ ուկրաինայի դեմ զի նված հակամա րտության

ելքից, ռուսաստանը իսկզբանե իրեն պարտության է դա տապարտել: Մի պահ ընդունենք, որ ուկրաինան պարտվել է : Ինչ եք կարծում, արևմուտքը մտածելու է արդեն վերջ՞, իրենք էլ անելիք չունեն՞… Իհարկե ոչ, նրանք շարունակելու են ռուսաստանի դեմ պայքարը, էլի , առաջին հերթին ռազ մական մրցավազք պարտադրելով , որին

ռուսաստանը չի կարող երկար դիմանալ, որովհետև այն շատ խիստ պա տժամիջոցների տակ է լինելու, որի պատճառով քա նդվելու է կայսրության տնտեսությունը ու չի կարողանալու միջոցներ ապահովել սպառազի նությունների մրցավազքին դիմակայելու և երկրի սոցիալ-կենցաղային

վիճակը բարելավելու համար: Երբ կգա այն պահը , որ ժողովրդի կարիքները բավարարելու համար պահանջվող միջոցների և ունեցած հնարավորությունների տարբերությունը շատ կմեծանա, կայսրությունը ներսից կսկսի փլու զվել, ինչպես այն եղավ ՍՍՀՄ ի հետ… Այնպես, որ այս պա տերազմը կտևի , այնքան ժամանակ, մինչև արևմուտքին և միացիալ նահանգներին կհաջողվի քա նդել ռուսաստանը… Սա ցավով եմ նշում…