Իրականում, ինչ է ուզում անել ՀՀ իշխանությունը: Լսեք, Թուրքիայի հետ հարաբերություններ հաստատելը դեռ բարեկամություն չի նշանակում: Նպատակը ՀԵՏԵՒՅԱԼՆ է… Դավիթ Ղամբարյան
Դավիթ Ղամբարյանը գրում է.
Թուրքի հետ բարեկամություն են ցանկանում անել… Այսպիսի մտքեր լսելիս, զարմանում եմ դրանք արտահայտողների ապ ուշության վրա, խորհրդարանի պատգամավորներից սկսած մինչ սովորական քաղաքացին… Այս անձիք կամ , իրոք, անխելք են, կամ էլ, որն ավելի մոտ է
իրականությանը, պարզապես սրի կա է, որոնք փորձում են այդպիսի էժանագին միջոցներով խառնել երկիրը… Իրականում , ինչ է ուզում անել ՀՀ իշխանությունը: Նպատակը ՀՀ-ն 30 տարվա շրջափ ակումից դուրս բերելն է… Թուրքիայի հետ հարաբերություններ հաստատելը դեռ
բարեկամություն չի նշանակում: Նպատակը ճանապարհները բացելն է, որ Հայաստանը դուրս գա շրջափ ակումից ու կարողանա առևտրատնտեսական հարաբերություններ հաստատել արևմութքի ու արաբական աշխարհի բարեկամ երկրների հետ: Դա չի նշանակում մոռանալ մեր անցյալը ու առհամարել մեր ժողովրդի նվիրական
զգացմունքները: Պարզապես պետք չէ այդ ամենը անընդհատ թմբկահարել: Կա նաև մեկ ուրիշ խնդիր: Հայաստանը խոսում է նախիջևանից դեպի ադրբեջան և միյուս ճանապարհները բացելու անհրաժեշտության մասին, որը տնտեսության զարգացման պահով շահավետ է Հայաստանի համար: Եթե մենք պետք է մեր թշ նամուն ճանապարհ տանք դեպի
նախիջևան, ինչու մենք էլ չպիտի այդ ճանապարհով թուրքիա գնանք և այնտեղից էլ Եվրոպա կամ միջին արևելք: Անգամ ամենաանհասկացողն էլ գլխի կնգնի, որ դրա համար նախ պետք է թուրքիայի հետ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատել ու բացել ճանապարհները… Դիվանագիտական հարաբերությունները չի նշանակում Հայաստանի շահերը պաշտ պանելու հարցերում կաշկ անդված լինել: ՀՀ-ն կարող է իր քաղաքական
ուղին զարգացնել, եթե անգամ այն հակասի հարևան երկրի շահերին: Այսօր պատ ժամիջոցներ կիրառող բոլոր երկրները դիվանագիտական հարաբերությունները չեն խզել ՌԴ-ի հետ, քանի որ դրանք շատ կարևոր են նրանց համար… Ասենք, ռուսաստանն էլ չի մտածում ԱՄՆ-ի կամ էլ արևմութքի երկրների դեսպանատները փակելու և ռուսաստանի դեսպաններին հետ կանչելու մասին…