«Ես երբ լիմուզինով տերտեր եմ տեսնում, Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու բակում սև մերս ա կանգում, ու մի մորուքով մարդ ա իջնում՝ ուզում եմ ասել, որ…» Ռաֆայել Մնացականյանի անդրադարձը
«Երբ լիմուզինով տերտեր եմ տեսնում, երբ որ ես տեսնում եմ Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու բակում սև մերս է կայնում, 50-550 S 55 ու մի հատ դուռը
բացում են ու մի մորուքով մարդ է իջնում` ոսկեզօծ, ոսկեպատ: Սոված-ծարավ երկրում` 36տոկոս աղքատությամբ, բլած հյուսիսով, թալ անած հանքերով ու պոչամբարներով, ես չեմ կարողանում հավատալ, հասկանու՞մ եք… էս վերջերս Արաբկիրում նորակառույց եկեղեցի են կառուցում և երեսուներկու
տարի դեռ չի կառուցվել աղ ետի գոտին ու ես գնում եմ Գյումրի, Լենինական կամ մեկ ուրիշ աղե տի գոտի, 30-ամյակներում տեսնում եմ մամռակալած պատերից ներս, ու տեսնում եմ երեխաներին, որոնք այդ պայմաններում են մեծանում ու չեմպիոններ են լինում, իսկ մենք
եկեղեցիներ ենք կառուցում և օլիգարխների նկարներ ենք կախում պատերի վրա, ես ինձ վատ եմ զգում: Երբ որ ես Խրիմյան Հայրիկ կտեսեմ էն ժամանակ կասեմ, որ սա իմ երկիրն ա, էս իմ ժողովուրդն է, սա իմ եկեղեցին ա»: