Արմեն Դանիելյանը գրում է. Եվ միթե կարելի է հանուն իշխանության հայ մարդուն “բոմժ” անվանել՝ լինի նա իշխանամետ, թե ընդդիմադիր… Միթե “տարիքն” իրենն ասում է, և մենք հարկադրված ենք լսելու բախտախնդիր այս ծերուկի հրապարակային զառանցանքները…

Հ.Գ. Նրա շռայլ պատվիրատուն նրան “օգտագործում է” ոնց պատահի ու բնավ էլ չի խղճում, քանզի նրան մաշում է “դա խազ”… ու բանը հասել է նրան, որ իշխանության համար սեփական հե տույքը “չխնայող” ծերունի պառվաբո զը մարդկանց վիրա վորում է, մոռանալով, որ ինքը ոչ միայն ստ րկամիտ բախտախնդիր է, այլև պատվավոր իդյոտ…

Եվ եթե ոչ այնքան հաճելի ածական անունների հեղինակային իրավունքը պատկանում է Սերժ Սարգսյանին, ապա “բո մժ Վզգո” անունը նա վաստակել է իր “հալալ քրտինքով”… Հ.Գ. 1996թ. նախագահական ընտրություններից հետո, երբ “բ ոմժ Վզգոն” իր կողմնակիցների հետ գրո հել էր ԱԺ շենքը, սեպտեմբերի 26-ի ասուլիսում այն ժամանակ ԱԱ նախարար Սերժ Սարգսյանն ասել էր.

“Այսօր Հայաստանի պատմության մեջ խայտա ռակվեցինք, որովհետեւ հայերը կրա կեցին հայերի վրա: Խայտառակվեցինք մի խումբ բախտախնդիրների իշխանատենչության պատճառով: Խայտա ռակվեցինք, որովհետեւ մի խումբ մարդիկ ամեն գնով ցանկանում են ունենալ իշխանություն, բայց, փառք Աստծո, այս խայտ առակությունը արյունահեղության չվերածվեց` միայն ու միայն հանրապետության նախագահի սառնասիրտ կեցվածքի պատճառով”…

Իսկ 2007թ. փետրվարին էլ Սերժ Սարգսյանն իր հարցազրույցում անդրադառնալով Վազգեն Մանուկյանի՝ իշխանություններին “իդիոտ” որակավորմանը` ասել էր. “Իդիոտը ինքն է, որ չի կարողանում այս կյանքում իր տեղը գտնել և ամեն անգամ ավանտյուրաներով փորձում է հասնել նրան, որ իր մասին չմոռանան”…

Ինձ մնում է միայն ավելացնել, որ հերթական քաղաքական ավանտյուրայի ժամանակ բախտախնդիր ու իդյոտ Վազգեն Մանուկյանն իր ածական անունների շարքը ավելացրեց ևս մեկով… Այսօր նրա անունն առանց բո մժ ածականի ոչ ոք չի արտասանում…