Մի հին սովետական անեկդոտ հիշեցի։ Ինքնաթիռում Բրեժնևն է, ալիևը, շևառնադձեն ու ԿԱՐԵՆ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԸ։ Ինչ որ վթա րի պատճառով ինքնաթիռի հրամ անատարը ասում է… Ալիկ Գևորգյան

Ալիկ Գևորգյանն իր էջում գրել է։ Հին սովետական անեկդոտ հիշեցի։ Նախ, բարին ու նվիրվածությունը
ԲՈԼՈՐԻՍ հետ։ Ինքնաթիռի մեջ Բրեժնևն է, ալիևը, շևառնադձեն և ԿԱՐԵՆ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԸ։ Ինչ որ վթա րի հետևանքով ինքնաթիռի հրամանատարը ասում է֊ Լիոնիդ իլյիչ (բրեժնևին), հնար չկա, պիտի

կшխվեք ինքնաթիռի թևերից, դե ստիպված չորսն էլ կшխվում են։ Որոշ ժամանակ հետո հրամանատարը նորից գալիս ասում է֊ընկեր գերագույն, եթե մեկը իրեն չզпհի հանուն փրկության, ապա բոլորս կկпրծանվենք։ Դէ բրեժնևն էլ աջ և ձախ նայելով ասում է։ Ընկերներ, ես

գերագույնն եմ, դե ինքներդ եք գիտակցում։ Շևառնադձեն, թե֊ես էլ գերագույն կենտկոմի անդամ եմ, նույնն էլ ալիևն է ասում։ Դեմիրճյանն էլ ասում է֊պարզ է, հասկացա( գերագույն կենտկոմի անդամ չեր, քանի որ, կոպիտ ասած, пռ մտնող էլ չեր նրանց պես), հանուն կոմունիստական կուսակցության

կյանքս կզпհեմ, բայց վերջում մի երկու բառ։ Բրեժնևը, թե֊ հարց չկա ԿԱՐԵՆ ՍԵՐՈԲԻՉ։ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆՆ էլ լիաթոք ասում է֊ Կեցցե Լիոնիդ իլյիչը, էս 2–ը ուրախությունից, սովորության համաձայն ծափահարում, թևերը պոկվում և ընկնում են վար։ Բրեժնևը դառնում է ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԻՆ ֊ну ты

даёшь Карен Серобич. Հետևություն Մոսկվա վազողներին֊ Արա դե մարդ եղեք, մարդ և հայ մնացեք, եթե կարող եք բնականաբար, ձեզ չեք հարգում, գոնե ԵՐԿԻՐԸ հարգեք։ Բոլոր դшվադիրները և քծնվпղներն էլ ծած պիտի ընկնեն ու անդառնալի։ ՄԵ՛ՆՔ ԵՆՔ ՏԵՐԸ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ, ԸՆՏՐՈՂՆ ՈՒ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԿՐՈՂԸ։