Վահե Լոռենցն իր էջում գրել է. Յութուբի մեջ կարդում եմ հայ-ադրբեջանական պш տերազմին վերաբերվող քննարկման տակ ռուսների գրառումները։ Գրեթե 90 տոկոսը պրոթուրքական գրառումներ են, և մե ղшդրում են հայերին բազում մե ղքերի մեջ, Արցախն համարում են ադրբեջանական։ Ես ուզում եմ այս գրառմամբ
ընդհանրական պատասխան տալ աշխարհի բոլոր այն ռուսներին, որոնք ԼՂ-ն ադրբեջանական են համարում, որոնք գտնում են, թե Ռուսաստանը որևէ բարոյական (էլ չեմ խոսում իրավական հարթակից) պարտականություն չունի Հայաստանի նկատամբ։ Եվ այսպես․ Ա․ Եթե ԼՂ-ն ադրբեջանական է․ հապա արդյո՞ք ռուսական են Սախալինը, Քյոնինգսբերդ-Կալինինգրադը, Ղրիմը, Աբխազիան,
Օսեթիան․․․ Բ․ Հայ ազգը ռուսական կայսրությանը տվել է հարյուր քառասուն գեներալներ, Խորհրդային Միությանը՝ հինգ մարշալներ, հարյուրից ավել գեներալների, Ռուսաստանին տվել է 100ավոր մշակութային, գիտական, քաղաքական գործիչներ։ Ի՞նչ տվեց Ռուսաստանը հայությանը դրա փոխարեն։
Գ․ 2-ր աշխարհամш րտի սկզբին, 1941 թվականին, ՀԽՍՀ բնակչությունը կազմում էր երկու միլիոն հարյուր հազար։ Զորակոչվեցին 350 հազար մարդիկ։
ԽՍՀՄ մյուս հանրապետություններից՝ ևս երեք հատյուր հազար,։ Զп հվեցին 350 հազար հայեր։ Եվ այսպես, արդյո՞ք զորակոչվել է Խորհրդային Ռուսաստանի բնակչության 15 տոկոսը, արդյո՞ք ՌԴ-ից զորակոչվածների վաթսունհինգ տոկոսը զп հվել են հանուն ՌԴ-ի։ Դ․ Երբ հայությունը կռ իվ էր տալիս երկրորդ աշխարհամш րտին, ՌԴ-ից 6 միլիոն ռուսներ ծա ռայում էին գերմանական ռեյխին, որպես պոլիցայներ, որպես կամավորներ․․․ ամբողջ բանակներ էին կամավոր գե րի հանձնվում
ու դш վաճանում։ Ե․ Հայ ժողովուրդը տոկոսային հարաբերությամբ՝ Բնակչություն-պш տերազմի մասնակից-հերոս չափահաշվարկով, ամենաշատ քանակով ԽՍՀՄ հերոսներն է տվել։ Դու՞ք ինչ տվեցիք հայությանը։ Զ․ Քանի՞ անգամ Ռուսաասանը դш վաճանեց հայությանը՝ խш բելով նրան։ Հայությունը լծ վեց ռուսական ռш զմակառքին, այնուհետև ՌԴ-ն խш բելով մեզ՝ թողեց թշ նшմու դեմ միայնակ․ 1724 թվականին, Պետրոս Մեծը՝ Օսմանցիների դեմ, 1813, 1828թթ-ին՝ պարսիկների դեմ, 1828, 1853, 1879․ 1914թթ-ին՝ թուրքերի դեմ․․․ ո՞ր մեկը ասեմ։ Է․
Ռուսաստանը խш բել է իր բոլո՛ր դաշնակիցներին․ հայերին ու վրացիներին, ուկրաինացիներին ու մերձբալթներին, լեհերին ու սերբերին․․․ Ը․ ՌԴ-ն քանի՞ անգամ դш վաճանեց իր դաշնակից հայերին ու թուրքերի, ադրբեջանցիների մեջ բաժանեց հայոց հողերը․ 1829, 1853, 1879, 1918, 1920, 1921․․․ Թ․ Հիմա ինձ ասեք, հայե՞րն են ՌԴ-ին պարտք թե՞ ռուսները հայությանը․․․ Ցանկն ու մեջբերումներս իհարկե ամբողջական չեն։ Բնականաբար, հասկանում եմ, որ գրառումս քաղաքական չէ, որ ամեն պետություն ի՛ր
քաղաքական շահերին է հետամուտ։ Եև ես անշուշտ, գիտակցում եմ, որ բարոյական հարթակում քաղաքական խնդիրներ չեն քննարկում, սակայն, կրկնեմ․ իմ գրառումը ուղղված է շարքային միջին վիճակագրական ռուսին, որը կարծում է, թե առաքելություն ունի փրկելու աշխարհն ու աշխարհն իրեն պարտական է։ Եթե ուզում եք՝ կարող եք թարգմանել ու տարածել։